by admin | mei 9, 2022 | Boeken
Die vraag stelt Knack-journaliste Ann Peuteman zich in haar nieuwste boek ‘Grijsgedraaid’. In haar zoektocht naar antwoorden baseert ze zich op diverse ervaringen en gesprekken met bekende en minder bekende 80-plussers. Ze stelt vast dat het leven verandert op een bepaalde leeftijd, maar ook dat het anders kan.
Afhankelijker en fragieler
“Het idee om ‘Grijsgedraaid’ te schrijven, kreeg vorm na een interview met een oude schooldirectrice. Ze vertelde hoe ze jarenlang respect en autoriteit had opgebouwd. Ook na haar pensioen bleven mensen haar om raad vragen. Rond haar 80ste keerde dat plots, toen ze afhankelijker werd en er fragieler begon uit te zien”, vertelt Ann Peuteman.”
Blik van anderen
Ook andere mensen met wie Ann sprak, ervaarden een soort anticlimax toen ze ouder werden. “Tijdens het schrijven van dit boek vertelde theatermaakster Eva Bal me dat ze niet schrikt van haar spiegelbeeld, maar wel van hoe andere mensen haar zien. Dat is me uit de getuigenissen het meest bijgebleven, omdat we daar volgens mij iets aan kunnen doen.”
Om die reden schreef Ann ‘Grijsgedraaid’: “Om onze zienswijze op 80-plussers aan te kaarten. Het is alsof we ze steevast als 1 blok zien, met allemaal dezelfde smaak en dezelfde dingen die hen gelukkig maken. We leggen ze zaken op ‘voor hun eigen bestwil’, want we zien ze het liefst rustig en lekker veilig.”
Het is niet genoeg
“Door de vooruitgang van de wetenschap leven we alsmaar langer, maar we hebben niet nagedacht over wat we moeten doen met die extra jaren. Hoe zorgen we ervoor dat we, ondanks fysieke en soms mentale beperkingen, echt van die tijd kunnen genieten?”, vraagt Ann zich af. “Ik heb het niet over fysieke zorg of voeding, dat is bij de meeste 80-plussers in orde. Ex-minister Paula D’Hondt vertelde: ‘Ik ken niemand van mijn leeftijd die niet goed verzorgd wordt. Gewassen, gevoed, gekapt en gekleed.’ Maar dat is niet genoeg, dat zou het voor mij ook niet zijn.”
We focussen heel erg op efficiëntie, zowel financieel als qua timing. Maar daardoor maken we het 80-plussers heel moeilijk om nog zin te hebben in het leven, in de dubbele betekenis van dat woord. We zeggen: doe jij nu maar rustig, je hoeft het je allemaal niet meer aan te trekken.”
Moeilijk om jezelf te blijven
“De mensen met wie ik sprak, vertelden me dat ze nog altijd dezelfde persoon zijn. Maar dat het moeilijker is om zichzelf te blijven, omdat ze hun vrijheid en beslissingsrecht verliezen. Ze mogen bijvoorbeeld niet meer eten of zich wassen hoe en wanneer ze dat vroeger deden. Hun auto wordt afgenomen, ze mogen hun geld niet meer beheren, en nieuwe relaties zijn al helemaal uit den boze.
Veel mensen die ik in de loop der jaren sprak kunnen haarscherp analyseren waar het probleem ligt, maar ze kaarten het niet aan, omdat ze hun geliefden niet tot last willen zijn. Want ‘wat als ze niet meer komen?’ De mensen die hen betuttelen, die hun zaken opleggen ‘voor hun eigen bestwil’, zijn meestal de mensen die ze het liefste zien. En die willen ze niet kwetsen.”
Het recht op foute beslissingen
“Het is niet eenvoudig om aan te geven waar de grens ligt tussen verzorgen en betuttelen. We moeten ons afvragen wat 80-plussers zelf willen, want vaak walsen we over hen heen – met goede bedoelingen. Het is een beetje zoals met meerderjarige kinderen. We kunnen uitleggen waarom wij denken dat een bepaalde keuze beter is, maar als de ander dat niet wil, moeten we ons daar ook bij kunnen neerleggen. Kinderen kunnen we fouten laten maken, maar bij ouderen moeten we dat nog leren. 80-plussers zijn geen pubers, je hoeft ze niet op te voeden of te beschermen tegen zichzelf. Ze hebben het recht om foute beslissingen te maken, net zoals wij.”
Het kan beter
Wat heeft ‘Grijsgedraaid’ voor Ann zelf betekend? “Ik hoopte met dit boek mijn angst om ouder te worden te beslechten, maar dat is niet echt gelukt. (lacht) Wat me hoopvol stemt, zijn de reacties. Die komen zowel van oudere mensen als van mensen die zijn beginnen nadenken over hoe het beter kan. Ik merk dat onze samenleving er wel iets aan wil doen, zeker omdat we zelf later in die positie zullen zitten.”
“Ik merk ook een enorme openheid in de zorgsector, van mensen die erover willen praten en oplossingen willen zoeken. Ik vind het bijzonder jammer en onrechtvaardig dat we door een aantal trieste verhalen iedereen over dezelfde kam scheren, want er zitten ook veel mensen in die sector die met weinig middelen en mankracht toch prachtige prestaties neerzetten.”
Zoals een leeftijdsgenoot
Hoe kunnen verzorgers en mantelzorgers erover waken dat ze op dezelfde golflengte zitten als de mensen die ze verzorgen? “Ik stel me altijd de vraag of ik ook zo zou omgaan met een leeftijdsgenoot. Zou ik zo praten? Zou ik dit regelen en doen zonder overleg? Verder geef ik volgende raad: plaats jezelf in de positie van een 80-plusser. Stel: je wordt elke dag gewassen, je krijgt je boterhammen, er komt elke dag een verpleger. Is dat genoeg? Zou je daar gelukkig van worden?”
80-plussers in de vriendenkring
“Als ik met 80-plussers op een gelijkwaardig niveau praat, merk ik hun hunkering naar intellectuele prikkeling. Ze hebben televisie en boeken, maar de interactie met anderen valt weg. Ik denk dat organisaties daar meer aan tegemoet kunnen komen. Zelf heb ik dankzij dit boek mooie mensen ontmoet. Mensen die ik anders nooit had leren kennen als persoon, maar als een ‘80-plusser’ was blijven beschouwen. Met sommigen raakte ik bevriend. Dat hoor je niet vaak hé, dat iemand 80-plussers in zijn of haar vriendenkring heeft. (lacht) Ik wel en ik vind het een verrijking!”
https://www.knack.be/a/ann-peuteman/
by admin | mei 9, 2022 | Sectoren
Paul Magnette (PS) wil een basisinkomen voor jongeren.
‘Ik denk dat dat zinvol is, want op die leeftijd zijn er meer ongelijkheden en die zullen gestalte krijgen in de rest van het leven’, aldus Magnette.
Die ongelijkheden ziet de voorzitter van de Parti Socialiste ‘tussen zij die kunnen studeren en zij die dat niet kunnen, zij die moeten werken om een studie te betalen en zij die dat niet moeten doen, zij die gratis stage kunnen lopen en zij die zich dat niet kunnen permitteren, zij die een goed salaris hebben en zij die een heel laag salaris hebben enzovoort.’
Het basisinkomen voor jongeren komt er ‘idealiter’ op Europees niveau, laat Magnette nog optekenen in L’Avenir. ‘Europa heeft nood aan dergelijke mobiliserende projecten’, besluit hij.
Armoedegrens
Het idee van een algemeen basisinkomen vindt Magnette dan weer niet te pruimen. ‘Ze zeggen: ‘We geven je 1.000 euro, of je nu werkloos bent, gepensioneerd bent of werkt en daarna zoek je het maar uit’. Ten eerste is dat ver onder de armoedegrens en dus onvoldoende. Het zou een algemene sociale regressie zijn, wat niet verwonderlijk is uit de mond van de MR. Ten tweede geef je een enorme macht aan de werkgevers, die kunnen zeggen: ‘Je hebt al 1.000 euro, ik geef je er nog 500 en daarmee moet je je redden om te overleven.”
Bron: De Tijd
by admin | mei 9, 2022 | Onderwijs
Vorig schooljaar veranderde de directeur in 1.547 scholen. Dat zijn er zo’n 500 meer dan twee schooljaren voordien. ‘De druk op directeurs is enorm.’
“Ik ben blij dat ik ermee gestopt ben.” Sinds vier jaar is Ann Wauman (59) geen schooldirectrice op meer de lagere school van het Sint-Gabriëlcollege in Boechout. Zes jaar had ze die job gedaan, tot ze een burn-out kreeg. Sinds vorig jaar is Wauman met pensioen. “Dat was in samenspraak met mijn psycholoog en huisarts die beiden zeiden: terugkeren naar de rush van het onderwijs, dat zal niet lukken. Er was intussen ook een andere directeur.”
Waumans situatie is niet uitzonderlijk. Vorig schooljaar vonden er 1.547 directiewissels plaats in scholen in Vlaanderen. Dat blijkt uit cijfers die Vlaams Parlementslid Loes Vandromme (CD&V) opvroeg bij Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA). De ruime meerderheid daarvan, 1.045 wissels, waren in het basisonderwijs.
Bij een directiewissel verandert een school van directeur of wijzigt de samenstelling van het directieteam. Ook de interims zijn inbegrepen. Slechts 16 procent, ofwel 246 wissels, waren toe te schrijven aan pensionering. De overige wissels kunnen heel verschillende redenen hebben: van iemand die een verlofstelsel opneemt tot directeurs die uit het onderwijs stappen of uitvallen door burn-out.
ADVERTENTIE
“De trend is al een tijdje aan de gang maar wordt nu steeds duidelijker en acuut”, zegt Vandromme. Belangrijk is vooral dat het aantal scholen waar zo’n wissel plaatsvindt toeneemt. Uit een eerdere schriftelijke vraag van Vlaams Parlementslid Jean-Jacques De Gucht (Open Vld) blijkt dat het aantal directeurswissels in het schooljaar 2018-2019 lager lag: toen waren dat er 1.053. Ook blijkt dat er in 2009-2010 997 nieuwe directeurs aan de slag gingen. Tien jaar later, in 2018-2019, waren dat er 1.563.
HECTISCH
De job kent dus een groot verloop. Voor een reden is het niet ver zoeken: de job van directeur is gewoon zwaar. “Als ik met directeurs spreek, geven zij dat ook aan: de druk op hen is enorm”, zegt Ellen Daniëls, gastprofessor aan de UAntwerpen, die onderzoek doet naar de loopbanen van directeurs.
Wauman beaamt dat. “Als leraars in een moeilijke privésituatie zaten, een conflict hadden of het even moeilijk hadden: ik probeerde hen te ondersteunen zodat zij zich konden concentreren op het belangrijkste: de leerlingen. Maar ik nam dat wel allemaal mee naar huis.” Ook de grote administratieve last hekelt ze. “Soms legde de overheid zaken op waarvan ik dacht: ‘Wat is hier het nut van?’ Zo moesten we ooit twee schooljaren in de week voor een schoolvakantie vragen achter een doktersbriefje als kinderen afwezig waren. Om tegen te gaan dat ze al op vakantie gingen. Maar als een kind later die week alweer gewoon aanwezig was, is dat toch overbodig?”
Dirk Kerckhoven (51) herkent die hectiek. De directeur van het technisch en beroepsinstituut Don Bosco in Sint-Pieters-Woluwe noemt de enige rustige uren in zijn dag “die tussen 5.15 uur als ik opsta en 7.45 uur als ik op school aankom”: “Daarna begint de onvoorspelbaarheid.” Al houdt hij daar ook van. Mails en administratie noemt hij “weekendwerk”. “Ik probeer zo min mogelijk vergaderingen te plannen. Als directeur moet je een beetje cafébaas spelen op de speelplaats of in de leraarskamer: zorg dat leerlingen en leerkrachten je altijd kunnen aanspreken.”
Kerckhoven koos zeer bewust voor de job. Vijf jaar geleden maakte hij de overstap van de lerarenopleiding aan de Karel de Grotehogeschool naar zijn huidige job. “Ik kon in het hoger onderwijs blijven”, zegt hij. “Maar het was duidelijk voor mij: ik moet zitten waar ik het verschil kan maken, ook al is het geen vanzelfsprekende context, in de Brusselse grootstad op een tso- en bso-school. Of ik tevreden ben van mijn overstap? Ja.”
VACATURES
De voorgaande jaren waren er wel al vaker signalen dat de job van directeur steeds moeilijker wordt. Van een echt tekort, zoals bij leraren, kunnen we nog niet spreken. Dat blijkt ook uit de vacatures die openstaan bij de VDAB: van de 737 vacatures voor schooldirecteurs die het afgelopen jaar binnenliepen, stonden er eind maart nog 72 open.
“Wel zijn er genoeg signalen dat er een probleem is waar we aandacht voor moeten hebben”, zegt professor Daniëls. “Als er zoveel directeurswissels zijn, is het ook een signaal dat we niet massaal veel mensen over hebben. En hun positie is heel belangrijk: onderzoek toont dat de rol van een directeur de op een na belangrijkste schoolse factor is voor het leren van leerlingen op school. Uiteraard blijven leerkrachten het belangrijkste, maar vlak daarna komt dus de directeur.”
Kortom: directies moeten beter ondersteund worden. Dat is ook wat minister Weyts probeert te doen, zo geeft hij aan in een reactie. Dat doet de minister bijvoorbeeld door te investeren in beleidsondersteuners voor het basisonderwijs of te werken aan professionaliseringstrajecten. Ook creëerde de minister extra loonspanning voor leerkrachten.
Vandromme erkent dat er al veel gebeurt, maar ziet dat een andere mogelijke oplossing niet op de agenda staat: schoolbesturen versterken en hen ondersteunen om meer samen te werken. “Niet om hun autonomie af te nemen, maar door bepaalde zaken te centraliseren, kunnen we de schooldirecteur net ontlasten”, zegt ze. “Dat we naast sterke directeuren ook sterke schoolbesturen nodig hebben, komt nog te weinig aan bod in het debat volgens mij.” Bron: De Morgen
Volgens Neutr-On haken veel directeurs af omdat ze de werkdruk niet aankunnen, maar dat is dan weer omdat ze onvoldoende opleiding hebben, noch leiderscapaciteiten. Sommigen zijn directeur op twee scholen tegelijkertijd terwijl die beide vierkant draaien door de desorganisatie van die directeur. Andere directeurs worden dan weer aangesteld als ze 60+ zijn waardoor ze kunnen uitbollen, en hun ziekendagen opnemen, naar hun pensioen toe met het oog op een dik betaald directeurspensioen.
by admin | mei 9, 2022 | Onderwijs
Met een aanpassing van de diverse salarisschalen op 1 januari 2022 werd een eerste stap gezet om de bezoldiging van de schooldirecteurs gefaseerd aan te passen. De effectieve verwerking van de salarisverhoging gebeurde pas met de uitbetaling in april. Op de loonstrook van april vind je het achterstallige extra salaris voor de maanden januari, februari en maart.
De overheid engageerde er zich in cao XII toe de bezoldiging van de schooldirecteurs gefaseerd aan te passen, met het oog op een loonspanning (tussen hun salaris als directeur en het salaris dat ze als leerkracht zouden hebben gehad) van minimaal 35% over de hele loopbaan. Met een aanpassing van de diverse salarisschalen op 1 januari 2022 werd daartoe een eerste aanzet gegeven. In een aantal gevallen gebeurde dat via een aanpassing van de bedragen in de bestaande salarisschaal; in andere gevallen gebeurde het aan de hand van een nieuwe salarisschaal. De effectieve verwerking van de salarisverhoging gebeurde pas nu met de uitbetaling van het salaris in april. Op de loonstrook van april vind je dus ook het achterstallige extra salaris voor de maanden januari, februari en maart.
Belangrijk: de salarisverhoging gebeurt niet voor iedere schaal op elke trap in dezelfde mate: de directeur op een trap in de salarisschaal waar de minimale loonspanning die in deze eerste fase beoogd werd (ca. 31% volgens de overheid), al eerder (omzeggens) was bereikt, zal (omzeggens) niets extra vinden op zijn loonbriefje.
Wie niet aan de bedoelde loonspanning kwam, kreeg loonsverhoging. Daarnaast zijn in het ene onderwijsniveau de extra’s ook hoger dan in een ander onderwijsniveau omdat de vergelijking in loonspanning tussen leraar en directeur telkens bekeken werd per betrokken onderwijsniveau, uitgaande van de bestaande loonspanning/salarisschalen.
De volgende fase van de graduele loonsverhoging voor schooldirecteurs is gepland voor januari 2023.
Bron: GO!
by admin | mei 9, 2022 | Onderwijs
Decreet van 9 december 2005 betreffende de organisatie van tijdelijke projecten in het onderwijs
1. Inleiding
De voorbije maanden nam de Vlaamse Regering heel wat maatregelen om onze leerlingen maximaal onderwijs in de klas te laten genieten, zelfs onder de immense druk van de coronapandemie. Ondanks deze inspanningen blijven we vaststellen dat meer en meer leerlingen geen les op school kunnen krijgen, omdat scholen het steeds moelijker hebben om geschikte leraren aan te trekken en te houden. Dit lerarentekort manifesteert zich al enkele jaren, maar stelt zich nu nog pertinenter. Niet alleen binnen onderwijs maar binnen onze gehele arbeidsmarkt kampen we met krapte. Onderwijs moet daarom nog meer dan ooit de concurrentie aangaan met tal van andere sectoren.
We willen scholen en schoolbesturen daarom op korte en middellange termijn de nodige handvaten bieden om een concurrentiepositie te kunnen innemen.
De conceptnota herwaardering lerarenambt, die de Vlaamse Regering op 3 december 2021 goedkeurde, bevat verschillende maatregelen die hier op korte en middellange termijn een antwoord willen op bieden.
Een deel van de maatregelen op korte termijn hebben we reeds uitgewerkt in een voorontwerp van decreet en in een ontwerp van besluit van de Vlaamse Regering.
Lees verder via deze link
