by admin | jun 7, 2024 | Varia
Een nieuwe maand, nieuwe maatregelen, wijzigingen van de wetgeving, enz. Hierbij een kort overzicht.
Wie een loopbaanonderbreking wil aanvragen, zal dat vanaf 1 juni of online of op papier moeten doen. Een gemengde aanvraag zal vanaf dan niet meer mogelijk zijn bij de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA). De papieren aanvraagprocedure verdwijnt later dit jaar volledig, zowel voor het deel werkgever als het deel werknemer. De informatie over de online aanvraag is terug te vinden op het platform Break@work.
De RVA meldt op zijn site wel dat de aanvragen binnen het onderwijs of voor militairen nog niet online mogelijk zullen zijn. Ook aanvragen voor loopbaanonderbreking en tijdskrediet voor de gewestelijke, provinciale, gemeentelijke of gemeenschapsadministraties die afhangen van het Waalse en Brusselse gewest moeten nog op papier – enkel de thematische verloven kunnen al online.
Werknemers die de trein nemen naar het werk en geen recht hebben op een derdebetalersregeling, zullen vanaf 1 juni minder moeten betalen voor hun treinabonnement. Ook het abonnement bij De Lijn en MIVB wordt goedkoper voor werknemers.
Vanaf juni zullen zowat 100.000 pendelaars dus kunnen rekenen op een terugbetaling door de werkgever van minstens 71,8 procent van de abonnementsprijs, tegen 56 procent vandaag. Daarnaast komt de federale overheid voortaan tussen voor 7,5 procent van de prijs van het abonnement, zegt minister van Mobiliteit Georges Gilkinet (Ecolo). Werknemers die vandaag 44 procent zelf betalen, zullen vanaf 1 juni hun persoonlijke bijdrage teruggedraaid zien tot goed 20 procent.
Daarnaast voorziet de regering in een automatische aanpassing als de NMBS in de jaren 2025 tot en met 2029 een prijsstijging zou doorvoeren. Die jaarlijkse verhoging kan weliswaar maximaal 2,5 procent bedragen.
Ook voor Flex-abonnementen, die belangrijk zijn voor wie telewerkt, wordt nu in een minimumtussenkomst van de werkgever voorzien. Daarnaast zullen ook de maandabonnementen van MIVB en De Lijn beter worden terugbetaald. Wie geniet van het derdebetalerssyssteem, kan vandaag gratis met de trein reizen: hun werkgever draagt 80 procent van de kostprijs van hun abonnement en de federale overheid draagt de resterende 20 procent.
Vaste benoemingen bij de Vlaamse overheid zullen vanaf 1 juni 2024 grotendeels verleden tijd zijn. Nieuwe personeelsleden zullen vanaf dan enkel contractueel in dienst worden genomen. Enkel mensen met een gezagsfunctie maken nog kans op een vaste benoeming. De hervorming maakt deel uit van de modernisering van het Vlaamse personeelsbeleid.
Het einde van de vaste benoeming was de voorbije jaren één van de blikvangers uit het zogeheten ‘vijfsporenbeleid’ van voormalig minister van Bestuurszaken Bart Somers (Open VLD). Over de ingreep zijn lange en moeizame onderhandelingen gevoerd met de vakorganisaties.
Vandaag is ongeveer 70 procent van de 29.000 Vlaamse ambtenaren vastbenoemd. De andere 30 procent werkt met een contract voor bepaalde of onbepaalde duur.
Contractuelen genieten van heel wat minder voordelen dan hun vastbenoemde collega’s: hun loon stijgt minder snel, ze kunnen makkelijker ontslagen worden, hun pensioen ligt lager en als ze ziek zijn vallen ze na één maand al terug op 60 procent van hun loon. Vastbenoemden blijven 100 procent van hun loon krijgen tot aan hun pensioen.
De Vlaamse regering maakt nu een einde aan de kloof tussen contractuelen en vastbenoemden. De hervorming geldt voor nieuwe aanwervingen, waardoor er voor het huidige personeel weinig verandert. Voor nieuwe aanstellingen wordt het contractuele statuut dus het uitgangspunt. Dat statuut wordt wel versterkt, onder meer op het vlak van ziekteverzekering en pensioenen.
Voor bepaalde gezagsfuncties – “mensen die in alle onafhankelijkheid beslissingen moeten nemen over de grondrechten van personen” – en loodsen blijft een vaste benoeming wel mogelijk. Voor leerkrachten verandert er niets.
“We maken van de overheid een efficiënte en competitieve werkgever. Wie goed werkt, wordt beloond, wie minder presteert niet. Zo hoort het ook bij de overheid. Deze historische hervorming heeft tijd gekost, maar luidt voorgoed een nieuw tijdperk in”, zegt minister van Bestuurszaken Gwendolyn Rutten (Open VLD).
Neutr-On protesteert tegen deze maatregel, die alleen de politieke benoemingen nog meer in de hand zal werken, de willekeurige ontslagen nog zal doen toenemen en de kwaliteit van de dienstverlening nog zal doen dalen.
Het is ook frappant dat de grote vakbonden niets van zich laten horen tegen deze maatregel.
- Vernieuwd personeelsbeleid voor de Vlaamse overheid
Wat houdt het vernieuwde personeelsbeleid in?
De contractuele tewerkstelling wordt de norm in het vernieuwde personeelsbeleid. De Vlaamse overheid wil daarbij de regelingen rond ziekte, pensioen, verloning en ontslag voor de contractuele personeelsleden verbeteren. Zo evolueert de Vlaamse overheid naar gelijkwaardige arbeidsvoorwaarden voor iedereen.
Stap1
Rechtspositie
Werk je vandaag al voor de Vlaamse overheid en ga je binnen de Vlaamse overheid een andere uitdaging aan? Dan behoud je je tewerkstellingsvorm. Wie statutair is, blijft dus statutair. Ben je vandaag contractueel en krijg je na 1 juni 2024 een gezagsfunctie? Dan word je statutair.
Wie nieuw in dienst komt, gaat als contractueel personeelslid aan de slag. Gezagsfuncties zijn daarop een uitzondering.
Goed om weten: de Vlaamse overheid wil duurzame loopbanen en mobiliteitsmogelijkheden maximaal ondersteunen. Beland je in een situatie van onvrijwillige mobiliteit? Dan kun je een beroep doen op begeleide heroriëntering.
Stap2
Loopbaan- en verloningsbeleid
Het nieuwe salarissysteem wordt de standaard voor toekomstige personeelsleden. Als huidig personeelslid kun je er wel voor kiezen om over te stappen. Dat zal 3 keer per jaar kunnen, het eerste overstapmoment is gepland op 1 januari 2025.
In het nieuwe salarissysteem blijft het PLOEG-gesprek bestaan, maar er kan een nieuwe fase volgen na de jaarlijkse PLOEG-cyclus. In de nieuwe fase neemt het directieteam een beslissing over je jaarlijkse loonevolutie.
Stap3
Ziekteregeling en re-integratie
De ziekteregeling voor contractuele medewerkers verbetert. Ben je vandaag statutair medewerker, dan behoud je de huidige ziekteregeling.
De Vlaamse overheid zet in eerste instantie verder in op een preventief welzijnsbeleid en werkbaar werk. Daarnaast investeert de Vlaamse overheid verder in een goed beleid en begeleiding voor personeelsleden die naar het werk terugkeren na langdurige ziekte. Je vindt meer informatie op de webpagina ‘Re-integratie’.
Stap4
Uitstroom
Functioneer je niet meer goed in je huidige functie en overweegt je werkgever ontslag? Dan heb je als contractueel personeelslid recht op een remediëring. Je krijgt dus de mogelijkheid om je functioneren, je gedrag en/of je competenties bij te stellen. Dit kan ook bij een andere entiteit van de Vlaamse overheid zijn. Grijp je die kans niet, dan kan je werkgever overgaan tot ontslag.
Als contractueel personeelslid ben je in het vernieuwde personeelsbeleid beter beschermd tegen niet onderbouwd ontslag.
Je hebt sneller recht op outplacementbegeleiding. Nu moet je minimaal 9 jaar ononderbroken in dienst zijn om recht te hebben op outplacementbegeleiding. In het nieuwe personeelsbeleid krijg je na minimaal 4 jaar ononderbroken in dienst te zijn begeleiding tijdens je zoektocht naar een nieuwe werkgever.
Stap5
Pensioen
Heb je de pensioenleeftijd bereikt, maar wil je graag langer blijven werken? Zolang je werkgever of jijzelf geen actie ondernemen om je pensioen te laten ingaan, blijf je aan de slag. Deze regeling geldt vandaag al voor contractuele personeelsleden en zal in de toekomst ook voor statutaire personeelsleden gelden. Voor contractuele personeelsleden bouwt de Vlaamse overheid de tweede pensioenpijler uit. Dat is een aanvullend spaarplan waarin je als personeelslid kapitaal opbouwt, naast het wettelijke pensioen. De Vlaamse overheid draagt jaarlijks bij tot dat spaarplan. Die basisbijdrage stijgt vanaf 1 juni 2024 van 3% naar 5%.
by admin | jun 7, 2024 | Varia
Pensioenen en woonzorgcentra betaalbaar houden: dit zijn de standpunten van de partijen
De Belgische bevolking vergrijst. En die evolutie zal de komende jaren nog versnellen. Hoe houden we dan de pensioenen betaalbaar? En hoe zorgen we voor een comfortabele oude dag? Lees hier de standpunten van de partijen.
Vandaag zijn er voor elk Belgische 67-plusser 3,6 Belgen tussen de 18 en 66. Tegen 2070 daalt die verhouding naar 2,4. Dat cijfer is veelzeggend over de grote uitdagingen die ons te wachten staan. Het zijn de werkende Belgen tussen 18 en 67 die grotendeels het pensioen en de zorg van de groeiende groep ouderen betalen.
Wanneer de ene groep kleiner wordt en de andere groter, zal het steeds moeilijker worden om de rekening te doen kloppen. Nu al zet de vergrijzing een grote druk op de begroting. Daarom werd enkele jaren geleden al beslist om de pensioenleeftijd van 65 jaar nu te verhogen naar 67 in 2030. Geen enkele partij stelt voor om de leeftijd nog verder op te trekken. Het is nu vooral zaak om de effectieve pensioenleeftijd dichter bij die 67 jaar te krijgen. In de praktijk gaat de gemiddelde Belg namelijk nog altijd met pensioen rond 61 jaar. Wat willen de partijen?
by admin | jun 7, 2024 | Varia
‘Ik kan me moeilijk indenken dat iemand buiten de rechterlijke macht controle zou uitoefenen op uitspraken van onafhankelijke rechters’, zegt Peter Callens van de Orde van Vlaamse Balies.
‘Het is vloeken in de kerk als je zegt dat rechters gecontroleerd zouden moeten worden’, zegt Vlaams minister van Justitie Zuhal Demir in het VRT-programma Eerste keus.
De N-VA-politica antwoordt op de vraag van een leerlinge over het Reuzegom-proces en de kwestie van klassenjustitie. Demir vervolgt: ‘De Hoge Raad voor de Justitie zou de rechters moeten controleren of hun werk naar eer en geweten gebeurt, maar in de praktijk is er amper controle op de rechterlijke macht.’
Volgens Peter Callens, voorzitter van de Orde van Vlaamse Balies, die de belangen van de advocatuur en de rechtzoekenden behartigt, bestaat de controlemogelijkheid wel degelijk. ‘Om het even wie kan bij de Hoge Raad voor de Justitie een klacht indienen tegen een magistraat. Ook is een tuchtprocedure mogelijk als een magistraat zich misdragen zou hebben.’
U ontkent dus dat er amper controle is op de rechterlijke macht, zoals minister Demir zegt?
Peter Callens: Maar waarop wil men precies controle hebben? Toch niet op de inhoud van een beslissing? Want die valt onder de volledige onafhankelijkheid van de rechterlijke macht. Als je ontevreden bent met een vonnis, is er de mogelijkheid om in beroep te gaan. Daarna heb je cassatie, als de rechter de wet verkeerd zou hebben toegepast. Ik kan me moeilijk indenken dat iemand buiten de rechterlijke macht controle zou uitoefenen op uitspraken van onafhankelijke rechters.
Zou er meer controle kunnen komen binnen de rechterlijke macht?
Callens: Ik wil er constructief over nadenken. Misschien is het wel mogelijk om binnen de rechterlijke macht mechanismen te ontwikkelen waardoor men kan toezien op de attitudes en werkwijze van rechters. Van advocaten hoor ik vaak dat de tijd die uitgetrokken wordt voor een rechtszaak zeer beperkt is vanwege de hogere werklast. Dat stelt een probleem voor de rechten van verdediging en voor de perceptie van mensen over de rechtspraak.
Volgens mij moet er ook ruimte komen om binnen eenzelfde rechtbank aan beleid te doen. Het valt moeilijk uit te leggen dat rechters van dezelfde rechtbank verschillende uitspraken doen over soortgelijke zaken. Een rechtbank zou zonder haar onafhankelijkheid op te geven afspraken moeten kunnen maken zodat iedereen op dezelfde lijn blijft. Tot nu toe is men daarover misschien wat dogmatisch geweest.
Het valt moeilijk uit te leggen dat rechters van dezelfde rechtbank verschillende uitspraken doen over soortgelijke zaken.
Hoe kijkt u in het algemeen naar uitspraken zoals die van Demir?
Callens: Er zijn soms excessen vanwege politici, maar dat is al bij al beperkt. Nu zitten we in een verkiezingsperiode. In het algemeen worden ministers geacht geen commentaar te geven op uitspraken van rechters. Tegelijk mogen we politici niet het recht ontzeggen om, zeker in de verkiezingscampagne, hun mening te geven over de manier van rechtspreken.
In Eerste keus is er onbegrip over het feit dat de werkstraf voor de Reuzegommers niet op het strafregister zal verschijnen. Minister Demir wil dat anders.
Callens: De minister staat daarin niet alleen, maar het werkstrafsysteem is net gecreëerd om mensen niet te stigmatiseren – de werkstraf is overigens populair. Ik waarschuw voor perverse effecten zodra de werkstraf op het strafblad zou komen. Vandaag kunnen mensen kiezen tussen een werkstraf die niet op het strafblad verschijnt en een andere straf, bijvoorbeeld een gevangenisstraf. Tegelijkertijd kunnen korte straffen niet uitgevoerd worden door de overbevolking in de gevangenissen. Zodra de werkstraf op het strafblad komt, zullen misschien meer mensen kiezen voor een gevangenisstraf met uitstel of zelfs voor een effectieve, die evenwel niet kan worden uitgevoerd door de overbevolking.
Vorige week presenteerde Advocaat.be, onderdeel van de Orde van Vlaamse Balies, een doorlichting van de partijprogramma’s op basis van hun rechtsstatelijkheid. Op X maakte Ive Marx (UAntwerpen) zich druk vanwege de term ‘mogelijk bedreigend voor de rechtsstaat’ bij maatregelen als de uitbreiding van nachtarbeid. Een terechte kritiek?Callens: Het ging om het oordeel van vijf ervaren experts. Niemand is verplicht om het ermee eens te zijn, het is ook geen exacte wetenschap. We hebben ons punt gemaakt. Ons doel was dat de rechtsstaat weer op het netvlies staat. Nu is het aan de kiezer.
Bron: Knack
by admin | jun 7, 2024 | Economie
Tweederde van de miljonairs uit de rijkste landen ter wereld zegt dat ze bereid zijn meer belasting te betalen. Dat meldt een club voor rijke Amerikanen, de Patriotic Millionaires, die ruim 2300 miljonairs uit de 20 meest welvarende landen ter wereld heeft ondervraagd.
Van de ondervraagde rijken blijkt dat 75 procent het idee toejuicht om het vermogen van de miljardairs extra te belasten. Maar ook miljonairs mogen belast worden als het aan de rijken ligt. Een vermogensbelasting voor miljonairs wordt gesteund door tweederde van de ondervraagde rijken.
Box 3-belasting Nederland
Nederlanders betalen niet rechtstreeks belasting over vermogen, maar over het rendement op vermogen. Dan gaat het bijvoorbeeld om rendement op spaargeld, aandelen, cryptomunten of een vakantiewoning.
Per 2024 is deze zogenoemde box-3-heffing verhoogd van 32 naar 36 procent. In de Tweede Kamer is er inmiddels een meerderheid van de partijen voor het extra belasten van miljonairs.
Naast de enquête hebben 271 rijken der aarde hun handtekening gezet onder een oproep hun vermogen te laten belasten. Dit moet de aandacht trekken van wereldleiders en zakenmensen, die bv. bij elkaar komen in het Zwitserse Davos voor het World Economic Forum.
Rutger Bregman
Eén van de vijf Nederlandse ondertekenaars van deze oproep is historicus/schrijver Rutger Bregman, inmiddels zelf miljonair door het succes van zijn boeken. “Ik heb het gelukkig niet geërfd of bij elkaar gerentenierd, dus ik mocht er nog wel belasting over betalen.”
In 2019 was Bregman zelf degene die in Davos stof deed opwaaien door de aanwezige superrijken te confronteren met het thema belastingontwijking.
Ook nu hij miljonair is, vindt Bregman dat het belastingsysteem oneerlijk is: “De vermogensongelijkheid is gewoon te groot. Extreem vermogende mensen doen maar weinig voor hun centen, en betalen ook nauwelijks belasting.”
De succesvolle auteur denkt dat 2 procent vermogensbelasting voor miljonairs nog lang niet voldoende is. “We moeten al het inkomen waar mensen niet voor werken steviger belasten, terwijl de belasting op de arbeid van de middenklasse juist flink omlaag moet.”
“Voor de gewone Nederlander loont meer werken vaak niet. Ondertussen betaalt een rijkeluiskind dat nooit heeft gewerkt, en een heel bedrijf erft van papa of mama, maar 3 procent belasting. Dit is onhoudbaar.” De schrijver is bezig met het oprichten van een stichting en geeft aan te doneren aan goede doelen. Het feit dat hij nu miljonair is, heeft zijn leven niet wezenlijk veranderd, denkt Bregman. “Ik beken dat ik iets vaker dan vroeger de taxi pak.” About Us – Patriotic Millionaires
by admin | jun 7, 2024 | Economie
Als lid van de groep vermogende Belgen vindt miljonair Bruno Fierens dat hij niet voldoende belasting afdraagt. Hij is het eerste Belgische lid van Millionaires for Humanity, een groep rijken die pleit voor een vermogensbelasting.
Toen Bruno Fierens besliste om voortaan autoloos door het leven te gaan, besefte hij dat er iets niet klopte. Zijn nummerplaat inleveren, leverde hem een premie op en daarbij kon hij aanspraak maken op het maximumbedrag. De omvang van de premie was gebaseerd op het inkomen, het vermogen bleef buiten beeld. Als miljonair besefte Fierens op dat moment dat de regeling onrechtvaardig in elkaar zit.
Het besef dat mensen met grote vermogens meer kunnen bijdragen, was bij hem al langer aan het groeien. Een gesprek met De Standaard-columnist en auteur Paul Goossens, over diens boek De ongelijkheidsmachine, was een belangrijke trigger om een stap verder te zetten.
Sinds enkele maanden is Fierens het eerste Belgische lid van Millionaires for Humanity, de internationale organisatie van miljonairs die pleit voor een hogere fiscale bijdrage uit vermogen. Daarmee schaart hij zich in de rangen van mensen als Abigail Disney, die in de Verenigde Staten een dissidente stem binnen de one percent vertolkt, of Marlene Engelhorn, de Oostenrijkse BASF-erfgename die zelf een maatschappelijk debat heeft opgezet over de vraag hoe ze afstand kan doen van haar fortuin.
Scheeftrekking
Fierens is als zelfstandige werkzaam in de pr-branche en dankt zijn vermogen aan zijn afkomst: hij maakt deel uit van een vermogende ondernemersfamilie. Zijn lidmaatschap van Millionaires for Humanity heeft hij intellectueel stevig onderbouwd. Hij kent alle argumenten tegen een hogere bijdrage van vermogenden, maar is van mening dat geen ervan steek houdt. “Als ik lees dat een vorm van vermogensbelasting oneerlijk zou zijn, klopt dat niet met wat ik om me heen zie.” Opbrengsten uit vermogens worden in België niet of veel lager belast dan opbrengsten uit arbeid. Fierens noemt dat een “scheeftrekking”.
Dat succesvolle ondernemers hun vermogen zelf hebben opgebouwd, is volgens hem geen reden om het gunstiger te belasten. Hij verwijst naar zijn ontmoeting met Djaffar Shalchi, een van de oprichters van Millonaires for Humanity. “Zijn verhaal wijkt erg af van het mijne. Hij is een selfmade miljonair. Djaffar kwam op achtjarige leeftijd als vluchteling van Iran naar Denemarken. Zijn moeder was poetshulp in een hotel. Hij ging naar een Deense school, daarna naar de universiteit en maakte fortuin in vastgoed. Zijn succes is ook het gevolg van de mogelijkheden die de Deense samenleving hem bood. Dus als ondernemers zeggen dat ze het helemaal zelf hebben gedaan, is dat niet helemaal waar.”
Meerwaarden op meerwaarden stapelen
Fierens stelt vast dat wie zeer vermogend is, meerwaarden op meerwaarden kan stapelen. Wie zijn vermogen goed spreidt, loopt daarbij weinig risico. “Vanaf een bepaald niveau van rijkdom word je het casino: je kunt niet meer verliezen.” Over hoe een bijdrage van de vermogens eruit zou moeten zien, spreekt Fierens zich niet uit. Het gaat hem om het principe. Wel vindt hij dat een heffing progressief zou moeten zijn, zodat de allergrootste vermogens naar verhouding meer bijdragen dan de wat minder grote.
“Het gevoel van fairness vind ik belangrijk. In de samenleving moet aangevoeld worden dat het klopt. Dat is belangrijk om met elkaar te kunnen samenleven.” Een eerlijker belastingsysteem is zelfs in het belang van miljonairs zoals hijzelf, legt Fierens uit. “Ondernemers zeggen vaak dat ze hun geld efficiënter kunnen besteden dan de overheid. Maar concreet betekent het dat ze het investeren en er een rendement op verwachten. Dat geld gaat dus niet naar crèches, scholen of politieagenten. Als de rijken voortdurend steeds meer geld accumuleren, is dat ook slecht nieuws voor mij. Want ik stuur mijn kinderen ook graag naar een goede school. Daarom vind ik dat er een correctie van het huidige systeem nodig is.”
Wat hem ook stoort, is dat ondernemers het debat naar zich toe hebben getrokken en zichzelf beschouwen als spreekbuis voor de rijken. “De groep vermogenden is heel divers en bestaat helemaal niet uitsluitend uit ondernemers. Maar zij lijden aan wat ik het ondernemerssyndroom noem: ze vinden dat iedereen de ondernemer in zichzelf zou moeten loslaten. Dat is een slecht idee. Voor het ondernemerschap zijn bepaalde vaardigheden nodig, maar om verpleegkundige of leraar te worden moet je andere kwaliteiten hebben. We hebben beiden nodig.”
Toen hij Millionaires for Humanity benaderde, werd hem gevraagd of hij een actief dan wel passief lidmaatschap nastreefde. Daar hoefde Fierens niet lang over na te denken. “Stemmen, zoals de mijne, worden niet vaak gehoord. Ik wil het debat aanzwengelen.” Een pleidooi voor een vorm van vermogensbelasting in Le Soir maakte al de nodige reacties los, ook van familieleden. “Heel wat positieve,” benadrukt hij, “maar ook kritiek is welkom. Daar moet je tegen kunnen als je het debat op gang wilt trekken.” Info via: Millionaires for Humanity
Bron: De Standaard
