België is zodanig ingewikkeld geworden dat de regering er geen eenvoudige bevraging meer over kan opstellen. Of de regering kan het zelfs niet eens worden over een eenvoudige bevraging, ook dàt wordt door het compromis ingewikkeld. Allebei samen kan ook. Of hoe Vivaldi, eens te meer bewijst wat ze net wil ontkennen.
Een toekomst
In de Kamer zei minister Annelies Verlinden (VD&V) over de online bevraging Een land voor de toekomst: ‘Het is een complexe aangelegenheid. Een deel van de reden ligt in de complexiteit van het land en daarom moet je ook contextualisering meegeven.’ Begrijp dat deze regering vindt dat u eerst moet opgevoed worden om toch zeker niet de foute antwoorden te geven.
De christendemocraten zouden zo al te expliciete vragen over de staatshervorming geblokkeerd hebben.
Maar achter de schermen klinkt het nog anders. Volgens Wouter Verschelden op Business AM zijn de vragen het gevolg van compromissen in de regering. De christendemocraten zouden zo al te expliciete vragen over de staatshervorming geblokkeerd hebben. Waarop de andere partijen ook hun eisen stelden. ‘Simpele ja-neevragen over “terug naar een unitaire staat”, of zelfs een open bevraging over de wenselijkheid van de splitsing van de gezondheidszorg (een CD&V-eis) mochten en konden niet.’
Pensioen
Wat overblijft is … Tja een soep. Je vraagt je ook af wat je opschiet met enkele vragen. Een voorbeeld:
Stel je voor dat er een debat wordt georganiseerd om te beslissen over de wettelijke pensioenleeftijd.
Dit is een belangrijke beslissing met vele gevolgen (economisch, sociaal, gezondheid…) en impact op iedereen. Dit debat draait rond het bepalen van de wettelijke pensioenleeftijd en eventueel uitzonderingen hierop.
Om deze vraag te beantwoorden, kunnen verschillende groepen worden betrokken: De verkozenen, Werkgeversorganisaties, Vakbonden, Armoede-organisaties, Organisaties voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, Experten (zoals juristen, economen, sociologen …), en burgers.’
Na het pedante gedeelte volgt:
GEEF JE MENING
Welke actoren moeten er betrokken worden bij een afgebakend debat zoals dat over de leeftijd om op pensioen te gaan?
Wie moet de finale beslissing nemen?
Hoe moet dat gebeuren?
Wat stel je voor? Je kan ook verschillende actoren en mogelijkheden combineren.
(Antwoord)
Verduidelijk je antwoord. Waarom is dit een goede keuze volgens jou?
(Antwoord)
Waarna het exacte scenario zich nog herhaalt over energie. Bij euthanasie en duurzame ontwikkelingen klinkt dan de vraag hoe de burger actief moet betrokken worden bij dat debat. Misschien door verkiezingen? Neen Vivaldi wil dat u voor ‘burgerpanels’ kiest. Na het indienen van uw antwoord moet u nog eens over alle opmerkingen scrollen om naar het volgende te gaan. Tenzij u navigeert met de tabbladen. Barbara Pas (Vlaams Belang) noemde de bevraging in De Kamer ‘een kampioenschap scrollen’.
Expertengroepen
Maar pas op, de hele bevraging is mee opgesteld door experten! Wat schieten we daar in godsnaam mee op? Het lijkt de kwaal van Vivaldi: expertengroepen, commissies, burgerpanels, een bevraging,… alles om niets te moeten beslissen.
Alle info ligt al op tafel, de politici moeten enkel durven/willen/kunnen beslissen
Zo heeft Premier Alexander De Croo (Open VLD) een expertengroep aangesteld om ons land mee door de economische crisis te loodsen. Acht economen moeten aanbevelingen doen. Uiteraard allemaal door de politieke partijen aangeduid op basis van hun -juiste – expertises en overtuigingen. De Croo benadrukt: ‘het is en blijft de regering die de uiteindelijke beslissing neemt’. Exact wat hij ook bij de voorstelling van de burgerbevraging zei. Alsof er geen Hoge Raad voor de Financiën is, geen Nationale Bank, geen Monitoringcomité, geen duizend rapporten van experten en ambtenaren. Alle info ligt al op tafel, de politici moeten enkel durven/willen/kunnen beslissen.
Help!
Het is tijd om te beslissen, om drastische maatregelen te nemen. De inflatie stijgt, de voedselprijzen stijgen, gewoon leven wordt duurder. Het leven zoals we dat voor corona kenden wordt voor veel mensen moeilijk om vol te houden. Het zal met minder moeten. Ondertussen speelt de regering als het orkest op de Titanic vrolijk verder. De staatsschuld swingt de pan uit, maar de overheid geeft vrolijk nog meer uit. Alsof schulden er niet toe doen. Dat is ook exact wat sommige – juiste – experten beweren.
De Werkzaamheidsgraad, de politieke oplossing voor alle problemen van schulden en begrotingstekorten, blijft problematisch. 70,3 procent van de Belgen tussen 20 en 64 was in 2021 aan de slag. Alleen Spanje, Italië, Griekenland, Kroatië, Servië en Roemenië doen slechter. Ondanks het getoeter van de regeringen hierover is er nauwelijks verbetering merkbaar. Het gemiddelde in de EU is 73,1.
Gemiddelden
Trouwens, België is ook een gemiddelde. In Vlaanderen is de werkzaamheidsgraad 75,3%, boven het EU gemiddelde, maar ver na Nederland, Noorwegen, Zweden, en Duitsland… In Vlaanderen is er werk aan de winkel, maar in Brussel en Wallonië nog veel meer. Die verschillende deelstaten hebben elk een ander beleid nodig. Maar dat is binnen Vivaldi al helemaal onbespreekbaar. Enkel wat gepruts in de marge is dan mogelijk.
De Waalse regering liet weten dat ze er aan werkt. Ze hebben een nieuw programma, een aanpassing van een Frans werkgelegenheidprogramma. Dat moet regio’s opleveren met geen enkele langdurig werkloze. Concreet werd er een projectoproep gelanceerd in het kader van het Europees Sociaal Fonds, gericht op gemeenten, steden, OCMW’s en bedrijven met een maatschappelijk doel. Die krijgen dan subsidies om personeel aan te nemen.
Sneeuwbal
Met andere woorden geen structurele werkgelegenheid, maar gesubsidieerde overheidsjobs. Terwijl het aandeel overheidsjobs in Wallonië al zo hoog is. Zo komen ze er niet. Hoewel, de Waalse regering rekent op een ‘sneeuwbaleffect’ van bijkomende jobs. Misschien kan een burgerpanel soelaas brengen. Die kunnen aangeven per hoeveel procent werklozen de gemeenten extra mogen aanwerven. En hoeveel extra jobs dat als sneeuwbaleffect zal meebrengen. Vergeet de terugverdieneffecten niet!
Als we later op deze periode terugkijken zullen we ons schamen
Als we later op deze periode terugkijken zullen we ons schamen. We zullen moeten uitleggen aan onze kleinkinderen waarom we het zo ver hebben laten komen. Waarom we onze welvaart en ons welzijn te grabbel hebben gegooid om toch maar het land België in stand te houden.
Vivaldi is de laatste kans om te bewijzen dat België een meerwaarde heeft. De bewijslast wordt erg mager als de besluiteloosheid aanhoudt.
Bron: Doorbraak
Federale Regering België zoekt mening over België
De federale regering wil weten hoe u denkt dat het land beter georganiseerd kan worden. Dat is de basisboodschap van de onlinebevraging die gestart is op eenlandvoordetoekomst.be. Een ‘nationale brainstormsessie’ noemt de regering het.
Smart Nation
‘De lange regeringsvorming in dit land mag niet de regel worden.’ Zo opende premier Alexander De Croo (Open Vld) de persconferentie van ‘Een land voor de toekomst’. Op zoek naar een oplossing wil de regering van de burger weten hoe die het ziet. Hoe kunnen we stappen vooruit zetten? Dus start, daar is het eerste buzzword, een ‘burgerparticipatietraject’.
Om onmiddellijk op het buzz-elan door te gaan: dat moet verbindend werken en burgers vertrouwen geven, zodat ze zich meer betrokken voelen bij de democratie. Staatssecretaris Mathieu Michel (MR) schuwde de grote woorden niet: ‘dit project is de opstap naar een “smart nation”, burgers verbinden in een moderne democratie, waarin de burger betrokken wordt, een democratie 2.0’
Demain-toekomst-zukunft
Hoe moet dat allemaal gebeuren? Het begint bij een online bevraging. Mocht u online niet mee zijn, u kan ook bellen en een bevraging op papier ontvangen (02 740 74 74). Wie wel mee is en 16+, surft naar eenlandvoordetoekomst.be. Die vindt daar de zes thema’s van de bevraging die door academici geselecteerd zijn: wat is de rol van de burger?, Hoe organiseren we ons land?, Hoe moeten parlement en regering werken?; Wat zijn onze grondrechten? Wie doet wat? en Hoe organiseren we de verkiezingen?
Je kan de zes afzonderlijk invullen, of eentje vandaag en eentje volgende week, als het wat zwaar valt. Telkens kan je klikken op ‘ontdek en geef je mening’. Dan krijg je eerst een spoedcursus in het betreffende thema. Alles is heel visueel opgebouwd. Eens de les voorbij is, kan je de vragen beginnen beantwoorden, al zijn dat volgens de bevraging ‘uitdagingen’; Let wel, bij elke ‘uitdaging’ volgen al heel wat argumenten voor de ene of voor de andere optie. U kan alles vrij bekijken, maar om de vragen te beantwoorden moet u inloggen, met een zelfgekozen account, of met eID/itsme, en je door de gebruikersvoorwaarden en privacyverklaring sleuren… uiteindelijk… nu ja er liggen wel wat drempels eer je er echt aan kan beginnen.
Geen referendum
De regering vraagt dus onze mening. Zowel de politici als de academici benadrukten dat de bevraging geen referendum is, er worden geen procenten geteld. Het is de bedoeling om argumenten en ideeën te verzamelen. ‘De inhoud telt, niet wie het zegt en hoeveel dat weegt in de samenleving’. De bedoeling is dat de bevraging het debat aanwakkert. Dus richt de bevraging zich niet enkel tot u als burger, maar ook tot ‘het middenveld, scholen, lokale besturen en academische spelers.’
Dit is geen bevraging die je ’s avonds na vijf pinten bier nog invult
U mag dus gerust een debatavond of zes organiseren en zo samen de bevraging invullen, graag zelfs. Maar men is daarnaast beducht voor een ‘kaping’ van de bevraging. Lees dat de ‘verkeerde organisaties’ er de ‘foute antwoorden’ geven. Dat wordt voorkomen. Omdat ten eerste er geen kwantitatieve analyse wordt gemaakt. Het aantal keer dat iets ingevuld wordt maakt niet uit. Daarnaast is premier De Croo er gerust in dat ‘extreem rechts’ deze bevraging niet zal kapen. ‘Dit is geen bevraging die je ’s avonds na vijf pinten bier nog invult.’
Rep je!
De burger mag zijn mening geven maar hij moet snel zijn. Op 5 juni is het al gedaan. Schoorvoetend geven de academici toe dat dat inderdaad wat kort is. Maar het tijdschema is door de politici bepaald. Die zien in de bevraging maar een opstapje, een ‘eerste puzzelstukje’. De resultaten zouden ze daarna liefst bespreken in burgerpanels. Die kunnen aan de slag op basis van een rapport dat van de resultaten van de bevraging gemaakt zal worden. Dat moet dan allemaal leiden tot goede voorstellen voor het einde van de legislatuur. En dat is niet zo lang meer. Dus hup, hup.
Het rapport van de online bevraging wordt door academici opgesteld. Om hen het wat makkelijker te maken zal een algoritme de antwoorden van de burgers categoriseren. Althans, dat is de bedoeling. Wie dat hoe moet doen, dat is nog niet bepaald, de aanbesteding is uitgeschreven. Afwachten wat dat wordt. De academici verzekeren dat de ruwe data van de bevraging voor iedereen toegankelijk zullen zijn. Andere academici of journalisten kunnen er dan ook mee aan de slag.
Participatieve democratie
U leest het, enige scepsis is ons niet vreemd. De politici hebben veel woorden nodig om uit te leggen dat ze een rapport willen dat kwalitatief is, maar toch rekening houdt met tendensen. Niet de procenten tellen, een antwoord dat één keer gegeven wordt, kan even relevant zijn dan een dat veel voorkomt. Tegelijk lijkt de uitleg in de bevraging al alle argumenten en mogelijke oplossingen aan te dragen. Wat zal dit dan bijdragen?
Wij betrekken u, wij zijn hip, wij gaan burgers loten.
Misschien is het niet de uitkomst, maar het proces dat telt. ‘Wij betrekken u, wij zijn hip, wij gaan burgers loten.‘Mogen we wantrouwig zijn als politici in de wandelgangen zeggen ‘burgers stemmen voor partijen, maar weten misschien niet altijd wat in de partijprogramma’s staat. Dan is het goed naar de burger te gaan en te luisteren naar wat die denkt.’
Een aanvulling
Premier De Croo ziet het burgerparticipatieproject als ‘een aanvulling op het klassieke politieke werk. Als er een staatshervorming komt, dan zal die tussen partijen onderhandeld worden. Dit is een ander spoor waar de klassieke politiek gebruik kan van maken’. Let op: ‘gebruik kan van maken’.
Dat is ook de kritiek die de oppositie op dit project nu al heeft. Wordt het niet veel gedoe om niets? Uiteindelijk kan iedereen uit het burgerparticipatieproject datgene kiezen wat het meest past bij de eigen overtuiging. Of wordt het vermalen in burgerpanels tot er … tja, wat nog overblijft? In de meeste van die debatten liggen de kaarten al lang op tafel. Politici moeten enkel de keuzes maken.
De Federale overheid trekt alvast een miljoen euro uit voor de communicatiecampagne over de bevraging
De kans dat u er aan ontsnapt in de komende weken is klein. De Federale overheid trekt alvast een miljoen euro uit voor de communicatiecampagne over de bevraging. Niemand durfde een cijfer noemen bij de vraag vanaf hoeveel deelnemers de bevraging gelukt is. Veel vertrouwen straalt dat alvast niet uit. Maar met een heus burgerparticipatieproject lijkt België op te stomen naar het koppeloton in de vaart der volkeren.
Bron: Doorbraak