In de nacht van 15 op 16 september was er een groot waterlek in de Damiaanschool in Tremelo, een lagere school voor buitengewoon onderwijs. De schade was groot. De directie deed een oproep om computers, laptops en ander materiaal cadeau te doen. “Het materiaal op onze school is niet nieuw. We gebruiken het al jaren tot het letterlijk helemaal versleten is. We vermoeden dat de verzekeringswaarde laag zal zijn.” Eigen middelen heeft de school niet: “We zijn al enkele jaren bezig met verbouwen. Er zijn geen reserves. En we hebben dat materiaal nodig om de school te doen draaien.”

door Geert Cool uit maandblad De Linkse Socialist

Het is slechts één voorbeeld van de vele tekorten die het leven van werkenden en hun gezinnen steeds meer domineren. Van de kinderopvang over het onderwijs tot het openbaar vervoer en de ouderenzorg: alles kraakt door een gebrek aan middelen. Op 11 september bleven tientallen noodoproepen onbeantwoord omdat geen enkele operator voor de 101-noodcentrale in Vlaams-Brabant beschikbaar was. Bij De Lijn worden ritten geschrapt omdat er geen bussen zijn. De OCMW’s  van Gent, Antwerpen, Luik, Brussel en Charleroi vroegen in een open brief meer financiering. “OCMW’s kunnen hun wettelijke taken niet meer vervullen, tenzij steden en gemeenten nóg meer eigen budget investeren, wat onbegonnen werk is in de huidige omstandigheden. Gevolg: van de maatschappelijk werker tot de receptioniste en het schoonmaakpersoneel, het personeel is aan het einde van zijn Latijn.” En nog: “Heel veel mensen in precaire situaties dreigen uit de boot te vallen.”

In september stapte Joke Mariman (43) uit het leven omdat haar medische en financiële situatie uitzichtloos was. De reactie van het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap? “Helaas zijn de middelen onvoldoende en moeten er keuzes gemaakt worden.” Zelfs De Standaard stelde vast: “Een overheid die wat ambitie heeft, kan zich de banaliteit van die vaststelling niet permitteren.” De krant voegde eraan toe: “In algemene termen is het de waarheid. Voor dit concrete geval is het hardvochtig.” (De Standaard 19 september) Algemene termen zijn echter altijd concreet. Het gebrek aan middelen leidt tot drama’s in het leven van steeds meer mensen. Het is ook een bron van discriminatie en verdeeldheid.

De tekorten treffen iedereen. Onderzoek naar de kennis van het Nederlands onder Franstalige jongeren wijst op een snelle en forse achteruitgang. In 2011 beheersten 20% van de Franstalige Brusselaars tussen 18 en 30 jaar het Nederlands, in 2018 was dat al afgenomen tot 7,8%. Professor didactiek Pauline Degrave (UCL): “Het tekort [aan leerkrachten] is zo groot dat lessen maandenlang onderbroken worden. Scholen worden gedwongen om mensen aan te werven die geen opleiding hebben genoten: ze nemen bijvoorbeeld mensen aan die gewoon in een Vlaams bedrijf hebben gewerkt. Het taalonderwijs wordt steeds meer verwaarloosd.” (Le Soir 21 september)

Tegenover de ravage door het gebrek aan investeringen is er nood aan strijd. Personeel en studenten uit het Nederlandstalig hoger onderwijs betogen op 11 oktober in Brussel, op de dag waarna er voor dit jaar geen financiering meer is. Samen in actie komen voor meer middelen is belangrijk. Dat geldt ook voor de kinderopvang, de zorg, het openbaar vervoer … Als we de pro-kapitalistische politici de agenda laten bepalen, zal er nooit geld zijn voor onze noden. We zullen enkel verandering afdwingen als we er zelf voor strijden en ons daarvoor organiseren. 

Er zijn middelen aanwezig in de samenleving. Op basis van betwistbare berekeningen stelde Credit Suisse dat de mediane Belg de rijkste ter wereld is. In de eerste jaarhelft maakten de grootbanken in België 4,4 miljard euro winst. Dat is evenveel als de helft van het budget voor het Franstalig onderwijs. Tegelijk zijn de rijen aan de voedselbanken langer dan ooit tevoren. Het kapitalisme is enkel in het belang van een superrijke minderheid. Opkomen voor gratis en degelijk onderwijs, voldoende kinderopvang, meer openbaar vervoer, goede zorg, kortom voor een leven waarin onze belangen centraal staan, betekent vechten voor een samenleving waarin de meerderheid van de bevolking de controle heeft over de rijkdom.

Betoging hoger onderwijs: woensdag 11 oktober, 13u Brussel Noord

Bron: socialisme.be