Een te hoge werkdruk, te lage lonen, onmogelijke uren, beperkte infrastructuur, emotionele belasting door de uitzichtloze tekorten,… de redenen waarom het moeilijk haalbaar is om in de zorg te werken, zijn niet op één hand te tellen. In combinatie met een groeiende tendens naar verdere industrialisering van de zorg die ten koste gaat van zowel het personeel als de patiënten, is er geen tijd meer te verliezen om te investeren in de zorg.
De huidige middelen moeten besteed worden waarvoor ze dienen: voor concrete zorg en niet voor meer management. “Professionalisering” van de non-profit in combinatie met industrialisering leidt tot een loodzware hiërarchie/bureaucratie die handen vol geld kost. En peperdure consultants pikken méér dan een graantje mee. Overconsumptie vanwege de aard van financiering (prestatiegeneeskunde) blijft een hot item in de gezondheidszorg. Een controle van het management door volledige transparantie via het openen van de boeken is cruciaal.
Stop de besparingen! Meer personeel voor uitgebouwde diensten!
Op lokaal niveau is de besparingsronde al volop bezig, mede door schulden die naar de gemeenten werden doorgeschoven. In Gent krimpt het buurtwerk met 10%. In Antwerpen is een hele besparingsronde bezig in tal van voorzieningen zoals de jeugdzorg, in Denderleeuw wordt zelfs de samenlevingsopbouw (SAAMO) geschrapt. De laatste beslissing werd dankzij acties 3 maanden opgeschort! Meer strijd is nodig, want onder geen enkel bestuur is het sociaal werk veilig.
De verkiezingen in 2024 zullen op alle niveaus gaan over waar men wil besparen, niet of er bespaard moet worden. Via een ‘begroting in evenwicht’ om de winsten van grote bedrijven te garanderen, zal onze sociale zekerheid en ons zorgstelsel verder uitgehold worden. We mogen niet wachten tot aan die verkiezingen om het verzet op te bouwen. Want ondertussen leiden de tekorten tot negatieve gevolgen op onze fysieke en mentale gezondheid, én het personeel uit de sector slaat op de vlucht.
Stop de vlucht uit de zorgsector! 30-urenweek zonder loonverlies en bijkomende aanwervingen!
Door de vlucht van personeel is het personeelstekort is nu nog groter geworden. Na Covid volgde een massale exodus. Naast de eisen voor meer personeel, meer middelen en hogere lonen, moeten we de 30-urenweek als concreet strijdpunt opnemen om de jobs in onze sector terug werkbaar en aantrekkelijk te maken.
Als we in onze sector bijvoorbeeld 4 dagen werken aan 7u 30min per dag dan zou dit al enige ruimte voor recuperatie creëren om een gezonde verhouding met het privéleven te ontwikkelen. Door arbeidsduurvermindering zonder loonverlies te voorzien, zouden in de praktijk zelf heel wat werkenden meer loon dan nu verdienen. Want heel wat zorgverleners werken deeltijds aan een lager loon uit noodzaak om de werkdruk leefbaar te houden en om thuis onbetaalde arbeid in het gezin op te nemen. Anderen gaan hun laagbetaalde job combineren met o.a. flexijobs, interim, dagcontracten,… om een degelijk inkomen te verwerven.
37% van de Vlamingen die voltijds werken, acht het waarschijnlijk aan de slag te gaan in de vierdaagse werkweek. Zo’n omwenteling kan alleen maar slagen als er bijkomende aanwervingen zijn die de nodige arbeid kunnen verrichten. Massale investeringen, om de wachtlijsten weg te werken en iedereen van hulp te voorzien, zijn nodig om uit de miserie te komen.
Er is geld om te investeren!
Volgens een berekening van Olivier Pintelon (ABVV) op basis van cijfers uit 2018-2019 zou een collectieve arbeidsduurvermindering tot 30 uur in de zorgsector (pc 330) 1,7 miljard euro meerkost vragen. Niet betaalbaar? De rijken werden rijker, in die zin is de miljonairstaks een stap in de goede richting om meer middelen beschikbaar te maken voor de zorg en het sociaal werk. Tegelijk moeten we waarschuwen voor de kapitaalvlucht die daarbij dreigt. Om dit en verdere uitbuiting te vermijden, kunnen we verder gaan door de farma-industrie, de energiesector en de bankensector in publieke handen te nemen door nationalisatie.
Janssen Pharmaceutica was in 2020 nog de grootste verdiener met 2,2 miljard euro winst, voor GSK (1,8 miljard euro) en Pfizer (868 miljoen euro). In 2022 boekte Belfius nog zijn hoogste winst ooit met 1 miljard euro en kon KBC haar winst maximaliseren tot 2,9 miljard euro (10% meer dan in 2021). Nationalisatie van deze sectoren kan structurele middelen vrij maken om massale te investeren in publieke diensten en ecologische planning om de gezondheid van iedereen te garanderen.
Publieke en Non-Profit sector samen : een opbouwend, escalerend actieplan om te winnen!
Echte overwinningen kunnen we slechts bekomen als we van 13 juni één stap in een opbouwend plan maken. Een plan dat de strijd, in de publieke en non-profit sector, op lokaal, regionaal en federaal niveau met elkaar verbindt. Iedereen moet betrokken worden, want het belangt iedereen aan! Personeelsvergaderingen, al dan niet met werkonderbrekingen, kunnen de basis vormen voor elke volgende stap. Zo nodigden ze in het Brusselse Brugmann Ziekenhuis ook delegees van Delhaize uit om die strijd te versterken en het personeel te mobiliseren. Via regionale vergaderingen kan personeel uit de vele, diverse diensten banden smeden!
Het feit dat Sociaal Werk ActieNetwerk (SWAN) recent de strijdbijl terug opnam via acties in Antwerpen en Denderleeuw tegen de besparingen, tonen een potentieel om de strijdbewegingen te verbinden en te versterken. Daarom moedigen we met LSP deze groep en initiatieven zoals Sociaal Werkers in Actie en Travail Social en Lutte, of platformen zoals de weerbare zorg- en verpleegkundige, aan.
Dit kapitalistisch systeem biedt geen fundamentele oplossingen, naast besparingen drijft het onze sector in verdere commercialisering. Kapitalisten gaan steeds op zoek naar nieuwe winstdomeinen, eigen aan dit systeem waarin je doodgeconcurreerd wordt.
Een gematigd markt bestaat niet, het ontspoort steeds met desastreuze gevolgen. Dit stoppen kan slechts via een escalerend actieplan voor publieke investeringen waarbij een breuk met dit systeem gemaakt wordt. Stop tendering, waarbij organisaties moeten concurreren met commerciële bedrijven en hun slechte werkvoorwaarden, door structureel middelen vrij te maken via nationalisatie van de sleutelsectoren!
Organiseer je om de samenleving fundamenteel te veranderen!
Campagne ROSA : weg met de wachtlijsten Pride is a protest !
In het bijzonder de meest onderdrukte groepen worden slachtoffer van de ellenlange wachtlijsten. Zo zijn de lijsten in de transport ellenlang, en vallen LGBTQIA+ personen sneller uit de boot. Heteronormativiteit heeft een impact op het mentale welzijn waardoor psychische problemen ontstaan. Campagne ROSA (Reageer tegen Onderdrukking, Seksisme en Asociaal beleid) wil de strijd van de arbeidersbeweging versterken tegen alle vormen van onderdrukking, want verdeeldheid van de werkende klasse vergemakkelijkt de kapitalistische uitbuiting. Daarom nemen we de strijd tegen wachtlijsten voor transzorg ten volle op.
Neem deel aan Pride is a protest op 28 juni ! 18u30, Coyendanspark, Gent
Sluit aan bij LSP/PSL
LSP/PSL is een nationale partij die werkenden, jongeren, feministen… organiseert om het kapitalisme omver te werpen en de maatschappij te veranderen. Het kapitalisme brengt ons verdergaande uitbuiting door bedrijven om hun winstmaximalisatie. Wij strijden voor een democratische socialistische samenleving waarin de barbaarsheid van de markteconomie wordt vervangen door een rationele economie die democratisch gepland is om te voorzien in de behoeften van de gemeenschap, met respect voor de planeet. Deze strijd is van nature een internationale strijd en daarom zijn wij op alle continenten georganiseerd via een wereldpartij: International Socialist Alternative (ISA).
Bron: LSP