‘De politiek moet nu ingrijpen en het halen waren het zit om de koopkracht van de werkende klasse te beschermen’, schrijft Conner Rousseau, voorzitter van Vooruit, naar aanleiding van 1 mei, de Dag van de Arbeid.
Herinner je Debora nog? De kassierster in Nieuwpoort die een veel te laag loon had? Op 1 mei hebben we gedreigd de dividenden te blokkeren als er niets extra in zat voor de Debora’s van deze wereld. Wel, we zijn een jaar verder en intussen kregen 1,8 miljoen werknemers een coronapremie van maximaal 500 euro. We zijn nu een jaar verder, de oorlog van Poetin raakt ons allemaal keihard in de portemonnee: de prijzen in de supermarkt zijn gigantisch gestegen en onze energiefactuur is nog nooit zo hoog geweest. Mensen sturen mij wanhopige berichten via sociale media en spreken mij aan op straat. Poetins oorlog verarmt ons collectief. En de ongelijkheid wordt groter. Dat raakt mij echt, want ik doe juist aan politiek om de ongelijkheid in de samenleving te verkleinen. De politiek moet nu ingrijpen en het halen waren het zit om de koopkracht van de werkende klasse te beschermen.
Nóg nooit zoveel geïnvesteerd in de koopkracht
En laat het duidelijk zijn: nog nooit deed een regering zoveel voor de koopkracht van haar mensen. We verhoogden de pensioenen en de minimumlonen, verlaagden de btw op energie naar 6% en investeren meer dan 4 miljard extra in onze gezondheidszorg. Meer dan 2 miljoen mensen krijgen nu een sociaal tarief voor energie en iedereen kreeg een verwarmingspremie.
Met een koopkrachtbijdrage halen we het geld waar het zit.
Zonder de sociale maatregelen van deze regering was het nóg rampzaliger geweest. Laten we dat vooral niet vergeten. En toch voelen mensen het bijna niet, omdat de prijzen zo blijven stijgen. Dat is zo frustrerend. Terwijl sommige partijen dromen van 6% BTW op de verkoop van paarden, hebben wij gestreden om de BTW op energie naar 6% te brengen. En wij gaan met elke vezel in ons lijf strijden om ervoor te zorgen dat de federale regering die verlaging in september permanent maakt.
Want mensen die dachten nooit in de problemen te raken, krijgen het nu écht moeilijk. Koppels die goed verdienen, twijfelen of een reis of verbouwing wel financieel haalbaar is. Ouders moeten kiezen tussen een zomerkamp voor hun kind of het betalen van hun energiefactuur. Dat toont aan dat er iets is scheefgegroeid. Ik ben in de politiek gestapt om recht te trekken wat is scheefgegroeid.
Socialisten kiezen wél voor de mensen
Voor ons is het duidelijk: de factuur mag niet bij de werkende mensen gelegd worden. Zij hebben hun deel al gedaan. En terwijl een steeds grotere groep bang is dat ze het eind van maand niet halen, wordt een klein groepje grote bedrijven wél beter van de stijgende facturen. Dat geld verdwijnt niet in een bodemloze put, dat belandt bij grote bedrijven en hun aandeelhouders. De BEL-20 bedrijven hebben hun winst bijvoorbeeld verdubbeld terwijl de ongelijkheid alleen maar toeneemt.
Daarom pleiten wij met Vooruit voor een koopkrachtbijdrage van bedrijven die superwinsten maken. Zo halen we het geld waar het zit. Niet bij de Debora’s van dit land. Wij loodsten samen onze bedrijven door de voorbije crisissen. Nu krijgen mensen hun facturen niet betaald. Het is hoog tijd dat de bedrijven iets terug doen.
Hoe dan? Een kwart van de Belgische bedrijven heeft een rendement van meer dan 8% op het totaal vermogen. Op dat deel gaan we hen belasten aan 35% in plaats van aan 25%. Die koopkrachtbijdrage moet zo’n 1 miljard per jaar opleveren die we investeren in de koopkracht van de werkende klasse.
Voor ons socialisten is het prioritair dat gezinnen en alleenstaanden hun facturen kunnen betalen. De vorige rechtse regering liet de lonen niet meestijgen met de facturen, verlaagde de bijdrage van de bedrijven en verhoogde de btw op energie naar 21%. Dat is een keuze. Een keuze voor de winsten van grote bedrijven en aandeelhouders.
Socialisten kiezen voor de werkende klasse. Zij houden onze welvaartsstaat in stand. Elke dag opnieuw. Die keuze maken we altijd, dat doen we nu op 1 mei en dat gaan we blijven doen.
Bron: Knack