Ruim 3.000 vacatures in ons onderwijs, toch werken 2.500 Vlaamse leraren in Nederland: wat kunnen we daarvan leren?
Meer dan 3.000 openstaande vacatures in ons onderwijs en toch werken er zo’n 2.500 Vlaamse leerkrachten in Nederland. Dat blijkt uit cijfers van de Pensioendienst in Nederland. Terwijl de druk op leraren hier alsmaar groter wordt door het lerarentekort, blijkt dat we heel wat leerkrachten door onze vingers laten glippen. Moet ons onderwijs in de leer bij de noorderburen?
Eind april waren er volgens VDAB 3.116 openstaande vacatures in het onderwijs. Dat is een stijging ten opzichte van het jaar en de maand ervoor. Het lerarentekort blijft een groot probleem. Sterker nog nu blijkt dat we jaarlijks heel wat leerkrachten verliezen aan de scholen van onze noorderburen.
Volgens de meest recente cijfers (uit 2021) blijkt dat zo’n 2.500 Vlaamse leerkrachten aan de slag zijn over de grens in Nederland. Wat maakt dan dat de leerkrachten toch beslissen om de grens over te trekken?
Sneller zekerheid en vast contract
In Nederland een vast contract krijgen voor een voltijdse benoeming zou makkelijker zijn dan bij ons in Vlaanderen. Zo werkte juf Nele op bijna vijf scholen per schooljaar in Vlaanderen, voor ze de overstap maakte. “Elke keer werd ik enkel ingezet voor korte vervangingen en mocht ik daarna toch niet blijven, omdat de leerkracht in kwestie terugkwam.”
Toen er op haar laatste school bleek dat de positie vrij bleef, moest ze alsnog haar spullen pakken. “Door al die vervangingen op verschillende scholen, had ik nog geen anciënniteit opgebouwd, dus hadden er andere leerkrachten weer voorrang.”
Voor juf Endrica voelt het onderwijs in Vlaanderen aan als gaatjes vullen als je niet vastbenoemd bent. “Je kunt hier en daar een paar vervangingen doen, maar als je niet vastbenoemd bent, moet je echt regelmatig opnieuw beginnen”, zucht de leerkracht.
Een tekort aan ondersteunend personeel
Daarnaast is het tekort aan ondersteunend personeel voor Vlaamse leerkrachten vaak zwaar. Hoewel er in alle scholen wel zorgleerkrachten aanwezig zijn, valt die ondersteuning door het lerarentekort al gauw weg. Zo sta je er als leerkracht toch nog alleen voor.
Onbegrijpelijk voor juf Nele die heel wat ondersteuning ervaart in haar school in Nederland. Onder meer via onderwijsassistentes. Een functie die bij ons niet bestaat, maar in Nederland in het leven is geroepen, specifiek voor de ondersteuning van leerlingen en zo dus ook leerkrachten. “Zelfs bij onze kleuters, krijgen we dat extra paar handen in de klas.” Een maatregel waar het Katholiek Onderwijs hier in Vlaanderen al langer voor pleit.
Hoger loon
Wat voor Nele en Endrica ook opvallend was, was de verhoging op hun loonbrief. “Als ik dat vergelijk met vriendinnen in Vlaanderen die al even lang lesgeven, vind ik dat gek dat zij zoveel minder verdienen”, vertelt Endrica. Ook juf Nele verdient een pak meer dan toen ze hier lesgaf. “Mijn loon is nu zelfs hoger dan toen ik in Vlaanderen voltijds voor de klas stond.”
Uitkijken naar meer personeel
Volgens Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) hebben er nog nooit zoveel mensen voor de klas gestaan als nu. En toch zitten we nog steeds met een lerarentekort. Weyts organiseerde gisteren nog de allereerste editie van de Open Scholendag, waarbij 700 geïnteresseerden welkom waren in scholen om het beroep te ontdekken.
De hoop van de scholen is dan ook dat ze genoeg nieuwe mensen kunnen aantrekken om het lerarentekort op te vullen. Ook Nederland vult dat tekort maar al te graag op, met Nederlandse of Vlaamse leerkrachten, zo blijkt.
Bron: VRT NWS