door Guy Van Sinoy
“Mijn naam is Laura en ik werk als kapster in een kapsalon in de buurt van Bergen. Ik kom uit een arbeidersgezin. Mijn grootvader kwam in de jaren 1950 uit Italië om in de steenkoolindustrie te werken. Hij werd ziek en stierf aan silicose.”
“Na de sluiting van de mijnen in de jaren 1960 was er niet veel industrieel werk meer te vinden in de Borinage, dus moesten de mensen naar Brussel pendelen om te werken. Mijn vader werkte in Brussel als arbeider bij Michelin en daarna bij Volkswagen.”
Vakschool
“Mijn vader en moeder waren erg trots dat ik een kappersopleiding volgde. Zo kon ik de fabriek ontvluchten en werk vinden in mijn regio. Toen ik in 1996 de vakschool verliet, was de pensioenleeftijd voor vrouwen nog 60 jaar. Ik ben geboren in 1978 en ging er dus van uit dat ik in 2038 op 60-jarige leeftijd op pensioen zou kunnen gaan.”
“Een jaar nadat ik afstudeerde werd de pensioenleeftijd voor vrouwen verhoogd naar 65, onder het mom van ‘gelijkheid’ met mannen. Deze gelijkheid had net zo goed bereikt kunnen worden door de pensioenleeftijd voor mannen te verlagen naar 60!”
Mijn eerste dagen als kapster
“Wat veel mensen niet beseffen is dat kappers hun eigen materiaal moeten kopen: borstels, kammen, tondeuses, scheermesjes en scharen. Een kappersschaar van goede kwaliteit kost tegenwoordig minstens €150. Ik moest dus beginnen met het kopen van mijn eerste gereedschap. Dankzij mijn diploma vond ik al snel een plek in een kapsalon.”
“Een kapster werkt altijd staand, met de armen altijd omhoog. Dit veroorzaakt spier- en bloedcirculatieproblemen. Na een bepaalde leeftijd is de rug beschadigd en zijn de spieren in de armen, schouders en polsen versleten maar wie te vaak ziek is, wordt in opzeg gezet. Zoals het de traditie is in mijn familie ben ik lid van een vakbond, maar de meeste van mijn collega’s durven niet eens te zeggen dat ze lid zijn van een vakbond.”
“De meeste producten die we dagelijks gebruiken zijn giftig of irriterend en kunnen soms allergieën veroorzaken. Oplosmiddelen, bleekmiddelen en haarlak irriteren de luchtwegen. Bovendien zien veel eigenaars van kapperszaken de leeftijd van hun personeel als een beperking. Heel wat oudere collega’s hebben het daarom moeilijk om weer aan de slag te gaan als het kapsalon waar ze werkten om de een of andere reden de deuren sloot.”
Werken tot 67?
“De regering heeft de pensioenleeftijd voor mannen en vrouwen recent verhoogd naar 67 jaar. Dus ik zou moeten werken tot… 2045! Ik zie mezelf of mijn collega’s echt niet tot 67 jaar werken. Alle kappersbazen weten dat. Blijkbaar zijn de politici die dit besloten hebben dommer dan de kappers…”
Bron: Socialisme.be