Het centrale thema van 1 mei was koopkracht en de vraag hoe we de rijken voor de crisis kunnen laten betalen. De koopkrachtcrisis wordt door steeds meer mensen gevoeld. In de aanloop naar 1 mei werd het idee van een rijkentaks vaak bovengehaald. Tegelijk kwamen er weinig voorstellen om dat ook effectief te realiseren. Blijft het beperkt tot een jaarlijkse opstoot van socialistische retoriek die op 2 mei al opnieuw vergeten is? Of bouwen we aan een beweging op straat om onze eisen af te dwingen?
De PS benadrukte dat er niet aan de index mag geraakt worden en haalde in woorden fel uit naar de loonwet die onze levensstandaard gijzelt. Voor concrete maatregelen verwees Magnette naar het sociaal energietarief, de verlaagde btw en merkte hij op dat de PS Europees opkomt voor prijsblokkeringen. Hij suggereerde dat de loonwet aangepast moet worden en pleitte voor een rijkentaks.
Om het linkse imago van de partij in de verf te zetten, zonder daar zelf iets voor te moeten doen, kan er altijd teruggevallen worden op een aanval op de liberalen. Dat werkt altijd, zeker na het debat tussen MR-voorzitter Bouchez en VB-voorzitter Van Grieken. Het werd bovendien gekoppeld aan de rijkentaks. Magnette: “Acht op de tien Belgen zijn voor een taks op vermogen. Dat kunnen de liberalen alleen niet tegenhouden.” De vraag stelt zich uiteraard waarom Magnette en zijn PS de afgelopen jaren geen enkele stap gezet hebben om zo’n rijkentaks door te voeren. Zelfs de hervorming van de wet van 96, zoals voorgesteld door wijlen Marc Goblet (PS) en Raoul Hedebouw (PVDA), komt er niet door. Zoals het strijdlied stelt: ‘Geen woorden, maar daden!’
LSP-stand in Luik
Langs Nederlandstalige kant keken alle traditionele media als een konijn voor een lichtbak naar Conner Rousseau. Met zijn uitspraken over Molenbeek bracht hij het ‘flinks’ imago van zijn partij nogmaals naar voren. Extreemrechts stoppen door het achterna te lopen en tegelijk geen sociaal beleid te voeren, werkt contraproductief. Dat zagen we in Frankrijk waar Le Pen een historisch hoge score haalde. Het feit dat er amper interne kritiek kwam op de uitspraken van Rousseau geeft aan hoe diep Vooruit politiek weg gezakt is. Alle hoop lijkt gevestigd te zijn op Conner, eigenlijk op zijn status in de traditionele media. Dat is uiteraard wel erg beperkt, zeker met een voorzitter die wel erg weinig kaas gegeten heeft van socialisme en voor wie de arbeidersbeweging iets van een andere planeet is.
Op 1 mei haalde Rousseau hard uit naar het Vlaams Belang. De aanvallen van Magnette op Bouchez langs Franstalige kant werden in Sint-Niklaas herhaald met een harde kritiek op het Vlaams Belang. Extreemrechts beweert ‘sociaal’ te zijn, maar stemt tegen hogere minimumlonen en voor extra besparingen op de zorg. Deze terechte kritiek zou overigens een pak sterker staan indien Vooruit zelf extra zou investeren in meer en betere zorg in plaats van als managers het zorgaanbod te willen hertekenen (lees: afbouwen). De geruchten over een akkoord tussen Vooruit en N-VA voor een coalitie na de volgende verkiezingen geven aan dat Vooruit vooral op die verkiezingen en de postjes gefocust is, niet op de uitbouw van een krachtsverhouding op straat.
De PVDA stelde het idee van prijsblokkeringen en de strijd voor hogere lonen centraal. Er lag veel nadruk op het voorstel om de prijzen aan de pomp te beperken tot maximaal 1,4 euro per liter. De partij wil dat realiseren door te schuiven met accijnzen en taksen, waaronder een taks op de schandalige overwinsten van de grote energiebedrijven. Terecht wordt voorgesteld om de oorlogsprofiteurs aan te pakken.
PVDA was overal aanwezig met grote delegaties. Foto uit Antwerpen door Liesbeth
Raoul Hedebouw: “De belangrijkste reden waarom de prijzen zo hoog zijn is, dat is speculatie, dat is winsthonger, dat is het kapitalisme. Zelfs premier De Croo moet toegeven dat “de markt irrationeel is geworden”. Dat de markt helemaal zot geworden is. Als zelfs de liberalen het al moeten erkennen… Maar goed, verder dan vaststellen gaan ze ook niet.” Waarom stelt Hedebouw niet voor om de volledige energiesector in publieke handen te nemen met het oog op een groene transitie en betaalbare energie voor de werkende klasse? Hij slaat de nagel op de kop als hij zegt dat de werkende klasse alle rijkdom creëert en bijzonder sterk staat als ze zich verenigt. De kracht van de werkende klasse maakt het mogelijk om de controle over de sleutelsectoren van de economie uit handen van de speculanten en andere kapitalisten te halen.
Op 1 mei leek iedereen het erover eens te zijn dat de rijken de crisis moeten betalen. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. De rijken hebben het vandaag voor het zeggen en passen de regels aan hun winsthonger aan. Om de macht van de rijken te breken, is er nood aan organisatie, strijd en een socialistisch alternatief. Zoals we in onze 1-mei verklaring in maandblad De Linkse Socialist opmerkten: “De socialistische beweging heeft nood aan actieve mobilisatie rond een programma dat hoop op een betere toekomst in zich draagt.” En nog: “De samenleving kan worden georganiseerd op basis van solidariteit in plaats van concurrentie, ten dienste van iedereen in plaats van een kleine elite, op basis van gelijkheid in plaats van gebaseerd op discriminatie en uitbuiting. Zo’n wereld, een socialistische wereld, is een noodzaak. Op 1 mei zeggen wij luid en duidelijk dat een socialistische wereld ook mogelijk is.” Bron: LSP