Aan het begin van het politieke werkjaar in september spreekt de minister-president van de Vlaamse Regering zijn Septemberverklaring uit in het Vlaams Parlement. De Septemberverklaring is een verklaring van de Vlaamse Regering over de algemene maatschappelijke situatie in Vlaanderen, over de krachtlijnen van haar beleid en de begroting.
SEPTEMBERVERKLARING 2022
Voorzitter, beste collega’s,
Begin deze week beloofde ik u dat ik vandaag naar dit Parlement zou terugkeren met een reeks krachtige maatregelen die mensen, bedrijven en organisaties helpen om door deze crisis te geraken. Mijn ministers en ikzelf hebben al het mogelijke gedaan om een akkoord te vinden, en we zijn daarin geslaagd. We kunnen het niet maken om in de ontwrichtende energiecrisis waarin we zitten, géén maatregelen te nemen. Voor u staat een nederige man. En tegelijk een trotse man. Nederig omdat ik besef dat het proces dat we doorlopen hebben als regering niet fraai was. Daar moeten we allen samen lessen uit trekken. Maar ook trots. Trots op de inhoud van het akkoord dat ik u vandaag mag voorstellen. Trots omdat we een ongelooflijk sterk pakket aan maatregelen beslist hebben ten voordele van onze gezinnen en onze bedrijven, met een goed evenwicht tussen zwaar investeren nu het nodig is en tegelijkertijd de begroting op koers houden. Ik ga u de concrete maatregelen zo dadelijk uiteenzetten. Maar laat mij inleidend toch de bredere context schetsen. De wereld waarin we leven, is er één van grote tegenstellingen. Aan de ene kant genieten we met velen – en ondanks alles – nog van een grote welvaart. Tegelijk zijn veel mensen vandaag zeer bekommerd, bevreesd, bezorgd. Ik voel die onrust, ik begrijp de zorgen van zo velen. Want ook ik ben ongerust. Ook ik en de overige leden van deze Vlaamse Regering maken zich zorgen. Grote zorgen. Over waar het met de wereld naartoe gaat. Over de almaar hevigere agressie van Poetin. Over onze energiefactuur. Over onze gezondheid. Over ons klimaat. Over het welzijn en de toekomst van onze kinderen.
De wereld is zeer ONVOORSPELBAAR geworden. Elke dag worden we wakker met nieuwe gebeurtenissen, met evoluties die tot voor kort onmogelijk leken. Want wie had er vorig kerstfeest – toen dat dodelijke virus overwonnen leek… Wie had TOEN durven denken dat er in Europa een echte oorlog op komst was? Twee jaar geleden sprak ik in dit halfrond over het “vlindereffect”. Een vlinder roert – ergens ver weg op deze planeet – zijn vleugels en aan de andere kant van de wereld leidt die vleugelslag uiteindelijk tot een WERVELSTORM. Zo ging het met de coronapandemie, die begon bij een vleermuis in China. Ook in Vlaanderen stierven er vele duizenden mensen en een veelvoud aan mensen werd ziek. Talloze bedrijven gingen dicht. Er was enorm veel psychologisch leed. De crisis waar we vandaag in zitten, die begon helemaal anders. Geen vleermuis, maar een tiran stak de lont aan het vuur. Vladimir Poetin viel zijn buurland Oekraïne op de meest gruwelijke wijze binnen. Onbeschaamde kleinkinderen. We leven in zorgwekkende tijden.