De neoliberale globalisering kwam in een stroomversnelling na de ineenstorting van de Sovjet-Unie
begin jaren 1990. Het maakt dat het onmogelijk is om het globale karakter van de kapitalistische
economie te negeren. Internationale bevoorradingsketens zijn een essentieel kenmerk van onze
economie geworden en de verstoring ervan kan tot enorme verliezen leiden.
Dat bleek recent met de blokkade van het Suez-kanaal die resulteerde in een geschat verlies van 9
miljard dollar per dag. Dit incident maakte duidelijk hoezeer de wereldeconomie onderling verbonden is,
maar ook hoe kwetsbaar zij is en hoezeer zij niet in staat is doeltreffend op een crisis te reageren. De
onderlinge concurrentie en de enorme ongelijkheden zorgen bovendien voor een versterking van inter-
imperialistische conflicten, in het bijzonder tussen China en de VS.
De economie is lang niet het enige aspect dat mondiaal verbonden is. Van de klimaatcrisis tot de Covid-
19-pandemieën wordt onze samenleving voortdurend geconfronteerd met uitdagingen die de
landsgrenzen ver overschrijden. Moderne communicatietechnologieën en transportmiddelen hebben
ons vermogen tot interactie en coördinatie op wereldschaal vergroot. Desondanks zijn gevestigde
supranationale instellingen, zoals de VN en de WHO, niet in staat gebleken concrete oplossingen aan te
dragen voor de vele crises van dit systeem in verval.
Er is wereldwijd een toename van verzet. In 2019 was er een golf van massabewegingen, die slechts
tijdelijk gestopt werd door de pandemie. De afgelopen maanden waren er nieuwe bewegingen zoals het
boerenprotest in India, het verzet tegen de staatsgreep in Myanmar, de beweging tegen de asociale
maatregelen van de rechtse regering-Duque in Colombia, strijd tegen dictatuur in Wit-Rusland … Om te
winnen moeten de werkende klasse en de jongeren zich internationaal organiseren en een politiek
alternatief verdedigen.
Internationalisme is instinctief sterk aanwezig in het protest. Klimaatstakingen, Black Lives Matter of de
feministische golf trokken meteen de hele wereld rond. In Myanmar werden symbolen en slogans van
het protest in Hongkong en Thailand overgenomen. Jongeren en werkenden die een alternatief zoeken,
doen dit op internationaal vlak.
LSP is internationaal georganiseerd. Het is de Belgische afdeling van International Socialist Alternative.
De voorbije maanden hebben we veel tijd gestoken in het internationaliseren van onze werking, onder
meer met bijeenkomsten van jongeren en syndicalisten uit verschillende landen. Met jongeren uit
verschillende landen plannen we een aanwezigheid op de protestacties rond de COP26 in Glasgow (zie
pagina 7).
“De arbeiders hebben geen vaderland”
Internationalisme is niet nieuw voor de arbeidersbeweging. De wortels ervan liggen diep verankerd in de
geschiedenis van de arbeidersklasse en haar strijd tegen de overheersing van het kapitaal. In hun
Communistisch Manifest van 1848 legden Karl Marx en Friedrich Engels uit dat de belangen van de
kapitalisten in essentie nationaal zijn, met de natiestaat als basis voor de politieke en economische
macht, terwijl de arbeidersklasse uiteindelijk internationaal is aangezien de bevrijding van de werkende
klasse verbonden is met het breken van de kapitalistische machtsstructuren. Strijd ontwikkelt zich in
eerste instantie op het nationale terrein, in de strijd tegen de eigen kapitalistische klasse, maar
verspreidt zich al gauw over de nationale grenzen. Deze conclusie werd nog versterkt door Lenins
analyse van het imperialisme en vooral door de ervaring van de Russische revolutionaire beweging van
1917.
De wereldwijde dominantie van het financiële kapitaal en de territoriale verdeling van de wereld onder
de meest geavanceerde kapitalistische economieën tonen de onderlinge afhankelijkheid van
kapitalistische elites. Dit is geen harmonieus proces: er is concurrentie en strijd om toegang tot
grondstoffen en markten. Waar dit in het verleden tot wereldoorlogen leidde, zorgt de dreiging van
wederzijdse vernietiging vandaag voor de ontwikkeling van een ‘koude’ oorlog tussen de VS en China en
voor confrontaties met marionetten, zoals in Syrië of Libië.
Socialisten vertrekken van klassensolidariteit tussen de arbeiders en onderdrukte lagen in heel de
wereld. Het betekent dat we ons verzetten tegen het VS-imperialisme, maar ook tegen het repressieve
en imperialistische Chinese regime. We kiezen niet het ene imperialistische kamp tegen het andere,
maar komen internationaal op voor een democratisch socialistische samenleving. Elke socialistische
verandering moet internationaal gebeuren om te slagen. ‘Socialisme in één land’, zoals gepropageerd
onder het stalinisme, was steeds nonsens.
Onderdrukten aller landen, verenigt u!
In de traditie van internationale solidariteit van de werkende klasse en in de strijd tegen het mondiale
kapitalisme, is LSP georganiseerd in een wereldwijde revolutionaire organisatie, International Socialist
Alternative (ISA), die actief is in meer dan 30 landen. We beperken ons niet tot uitwisselingen en
contact, maar bouwen aan een gezamenlijke organisatie die in staat is om arbeiders en onderdrukten
wereldwijd te verenigen rond een marxistisch perspectief en een bijhorend overgangsprogramma dat de
dagelijkse bekommernissen verbindt met de nood aan socialistische maatschappijverandering.
Er zijn internationale evenementen zoals de Virtual Marxist University (VMU), de zomerschool van ISA
die vorig jaar 1500 mensen bijeenbracht en dit jaar eind juli plaatsvindt. Met deze zomerschool willen de
beste ervaringen en scherpste inzichten collectief delen en nieuwe generaties activisten inspireren. We
beperken ons uiteraard niet tot discussies, maar bouwen aan instrumenten voor solidariteit en
organisatie van de klassenstrijd. Bron: LSP