Volgens Oxfam zullen de armsten de gevolgen van de pandemie 10 jaar voelen, de rijksten maar 9 maanden.
De coronapandemie doet de economische ongelijkheid wereldwijd bovenmatig toenemen. De 1000 rijkste mensen ter wereld kunnen al hun covid-19-verliezen in een recordtijd van negen maanden terugverdienen, maar de armste mensen zouden meer dan tien jaar nodig hebben om van de economische gevolgen van de crisis te herstellen.
Dat schrijft ngo Oxfam in een nieuw rapport, dat gebaseerd is op bijdragen van 295 economen uit 79 landen en dat de gevolgen van de pandemie in kaart probeert te brengen.
De coronapandemie heeft de economische ongelijkheid in bijna elk land ter wereld enorm vergroot, concludeert Oxfam. Terwijl de tien rijkste mensen ter wereld hun rijkdom tussen midden maart en eind december met 500 miljard dollar hebben zien toenemen, hebben de meest kwetsbaren hun inkomen drastisch zien dalen. Door dat verschil zou het totaal aantal mensen dat in armoede leeft in 2020 met 200 tot 500 miljoen gestegen kunnen zijn.
Vrouwen worden het hardst getroffen, omdat ze vaker in precaire situaties verkeren, en omdat ze 70 procent uitmaken van het medisch personeel, vaak in slechtbetaalde banen die hen tegelijk een verhoogd risico op besmetting opleveren.
Verder stelde Oxfam vast dat historisch onderdrukte groepen, zoals zwarten en inheemsen, grotendeels worden uitgesloten van kwaliteitsvolle gezondheidszorg: ‘raciale ongelijkheid kost levens’. In de VS zouden 22.000 zwarten en latino’s minder gestorven zijn als ze volgens hetzelfde percentage zouden getroffen worden als hun witte landgenoten.
Ook andere economische ongelijkheid kost levens.
Dat geldt ook voor België: ‘Het sterftecijfer voor mannen van 40-65 jaar in de 10 laagste inkomensgroepen lag tot 5 keer hoger dan voor hun tegenhangers in de 10 procent hoogste inkomensgroep’, licht het rapport toe. Aurore Guieu, beleidsmedewerker van Oxfam België, verduidelijkt: ‘Vrouwen en gemarginaliseerde raciale en etnische groepen worden in armoede geduwd, hebben meer kans om honger te lijden en worden vaker uitgesloten van de gezondheidszorg.’
Oxfam stelt dat ongelijkheid niet onvermijdelijk is: er moeten duidelijke beleidskeuzes worden gemaakt om de gevolgen van de crisis op lange termijn te voorkomen. Zo moet er gewerkt worden aan universele sociale bescherming, belastingen voor de rijksten, en een eerlijke verdeling van de vaccins. ‘Deze maatregelen moeten een “nieuw normaal” worden’, aldus Guieu. Bron: Knack