Een tijd met onzinnige ideeën

Anton had besloten voortaan onder de grond te leven. Het werd hem allemaal te veel. Zijn hoofd was te vol. Het leven te druk. De tijdgeest onbegrijpelijk. Hij duwde het stootkarretje door de tuin. Uit de bewoonde wereld vertrekken viel hem zwaar, de wieltjes liepen voortdurend vast in het gazon.

Een slimme man bouwt diep

Zo begint het eerste hoofdstuk De vrouw met de gouden arm van Filip Huysegems. En het bijzondere is dat alles wat in dit boek geschreven staat, ook daadwerkelijk gezegd, geschreven of gebeurd is. De bewijzen zijn legio.

Huysegems verwijst met dit citaat naar Michel Foucault: ‘Als je verder kijkt dan de titel, de eerste zinnen en het laatste punt, en verder dan de innerlijke samenhang en de autonome verschijningsvorm, dan besef je dat een werk is verweven in een systeem van verwijzingen naar andere werken, naar andere teksten, naar andermans zinnen: een boek is een knooppunt in een netwerk.’

Als je een auto in brand steekt, is dat een strafbare handeling. Als er honderden auto’s worden aangestoken, is dat een politieke actie.

Een sfeerbeeld
De eerste date: ‘De theelichtjes waren gelijkmatig verdeeld. Biowijnen fruitsap stonden klaar. Hans had lang nagedacht over knabbeltjes en meende dat hij met groentechips en een kom komkommers niks kon misdoen. Op de achtergrond zorgde Spotify voor walvis- en dolfijnmuziek.’

Na de theatervoorstelling

Bizar. Tijdens de voorstelling zat het publiek niet op stoelen, maar op skippyballen. Er was geen podium, er lag een groot tapijt waarop de acteurs stonden. Die vertelden hoe ze de dag doorkwamen en allemaal hadden ze, zo te horen, een hondenleven.

Wat vonden jullie ervan?’

‘Ik ben niet zo gauw met stomheid geslagen, maar dit had dát (scherpe knip met de vingers). Briljant, hoe Ilvy-Pepper als regisseur elke keer radicaal alle conventies doorbreekt en herdenkt.’

‘Wat je zegt, Mercy. Alleen al de opstelling van de zaal. Op een genummerde stoel zitten in het donker en naar een podium staren. Daar word je toch weggezet als consument en niet als krachtdadig individu? Nu werden de toeschouwersparticipanten. Je begint spontaan mee te denken. Wat is mijn leven? Wat zijn mijn keuzes, mijn privileges? Wat is liefde?’

Is dit een grap of om te huilen

Er zijn de laatste tijd zoveel uitzinnige ideeën over samenleving en mensen, dat de weldenkende burger zich meer en meer afvraagt of het een carnavalsgrap is, een 1-april grap of dat het werkelijk doodernstig bedoeld is. En of politici en hun beleid meegaan in de knotsgekke opvattingen?

De vrouw met de gouden arm is een satire op deze tijden, waarin fictie en non-fictie, surrealisme en realiteit nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn.

Een boek van deze tijd dus. Over ons.

De vrouw met de gouden arm is de nieuwste Doorbraakuitgave en deze week ons boek van de week, verkrijgbaar tegen een tijdelijke voordeelprijs in onze webwinkel.

Bestel hier je exemplaar.