Na zeven maanden dreigt een volledige ineenstorting van de ziekenhuizen. Dan wordt gekozen wie nog wordt verzorgd en wie sterft. Tijd om te wachten om te zien of de huidige maatregelen werken of niet, is er niet meer. Het is schandalig dat in een land als België met zo’n uitgebouwde farmaceutische sector en zo’n knowhow rond zorg dit kan gebeuren. Hoeveel mensenlevens gaan we nog verliezen om de “economie” (m.a.w. de winsthonger) in stand te houden?

Alle bedrijven die de veiligheid en gezondheid niet kunnen garanderen moeten dicht, met behoud van loon
Op de bazen kunnen we niet vertrouwen. Op 14 oktober had Pieter Timmermans van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO) het lef om te zeggen: “Het is duidelijk dat het probleem in de privésfeer ligt, en in de universiteiten. Onze bedrijven hebben alles gedaan wat ze konden.” Dit werd tegengesproken in De Tijd van 29 oktober: een enquête toonde aan dat 67% van de onderzochte bedrijven de geldende veiligheidsmaatregelen verwaarloost.

Bij AB InBev was er een staking van een week nodig, als reactie op de besmetting van een tiental werknemers, voordat er verdere maatregelen kwamen. Op dinsdag 27 oktober waren een tiental winkels van Carrefour Market (Mestdagh) in staking als reactie op de willekeurige toepassing van veiligheidsmaatregelen, het niet respecteren van de werkuren, omdat werkenden plots allerhande nieuwe verantwoordelijkheden op zich moesten nemen, op het gebruik van honderden interimmers en studenten …

In België zijn er geen algemene gegevens over de besmettingshaarden (clusters). In andere Europese landen zijn er wel dergelijke cijfers. In Frankrijk bijvoorbeeld wijst een analyse van Santé Publique France erop dat bijna 25% van de nieuwe clusters (sinds de versoepeling) terug kan gebracht worden naar werkplekken (zowel in de private als de publieke sector). Een onderzoek van Geneeskunde voor het Volk komt tot eenzelfde cijfer met 21% van de besmettingen die op het werk gebeurden.

Alle bedrijven die de veiligheid en gezondheid niet kunnen garanderen, moeten we nu stilleggen onder de afdwingbare voorwaarde van behoud van loon. Dit is nodig om de huidige explosie van besmettingen te stoppen. Maar ook om personeel op vrijwillige basis vrij te maken om de gezondheidszorg te versterken, uiteraard volledig betaald. Dit geldt ook voor het onderwijs en de kinderopvang, zodat de samenleving de zorg opneemt van alle kinderen voor wie dit nodig is. Dit dient onder controle van democratisch verkozen hulpcomités van de werkenden georganiseerd te worden om daar waar zich dringende noden stellen een oplossing te bieden.

Onmiddellijke mobilisatie van alle beschikbare middelen en krachten
Het is onmogelijk om de gezondheidsnoden in te lossen zonder alles wat hiervoor nodig is op te eisen. Het is absurd dat er in België een tekort is aan tests en labo capaciteit als je weet hoe groot onze farmaceutische sector is. Het grootste kwaliteitscontrolecentrum ter wereld bevindt zich bijvoorbeeld in België bij GSK. Het personeel en de infrastructuur van de sector moeten worden ingezet zodat er bijvoorbeeld voldoende tests kunnen worden uitgevoerd en de resultaten ervan snel worden geanalyseerd. Deze sector aan de winstlogica onttrekken, is ook essentieel voor de productie en distributie van een toekomstig vaccin.

Alle deskundigen en artsen klinken unisono: het ontbreekt niet alleen aan bedden, maar ook aan..

Lees verder via en ook winstbejag-versus-onze-gezondheid