N-VA presenteerde een  10 puntenplan voor de strijd tegen de georganiseerde misdaad en de drugsmaffia

“De kanker van de georganiseerde misdaad laten woekeren is een dramatische vergissing.” N-VA-voorzitter Bart De Wever en Kamerleden Sophie De Wit en Yngvild Ingels presenteerden tijdens een persconferentie een tienpuntenplan om de strijd op te voeren tegen de georganiseerde misdaad. Ze pleiten voor een gecoördineerde internationale aanpak, waarbij niet alleen de aanbodzijde maar ook de gebruiker aangesproken wordt.

De drugsproblematiek vergt een gecoördineerde nationale, Europese en internationale inspanning die een veelvoud zal moeten bedragen van het huidige inspanningsniveau, en die lang volgehouden zal moeten worden.

De bedreiging voor onschuldige mensen is er al

Want de drugsmaffia en de georganiseerde misdaad maken slachtoffers. Veel slachtoffers. We schrikken op van de driestheid van deze lieden als ze mensen uit de bovenwereld durven bedreigen en durven vermoorden. We kijken naar Nederland en vragen ons af of na het geweld binnen het criminele milieu zelf ook het geweld zal overwaaien jegens onschuldige familieleden van de criminelen en vervolgens jegens mensen uit de veiligheidsketen, de journalistiek of de juridische wereld. De vraag stellen, is ze beantwoorden. De bedreigingen zijn er vandaag al. Denken we echt dat het niet verder zal escaleren?

Verwoeste levens van ontelbare verslaafden

Bovendien focussen we ons slechts op het puntje van de ijsberg. De meeste dodelijke slachtoffers vallen uiteraard al in de bronlanden van de cocaïne, waar tienduizenden mensen per jaar gewelddadig het leven laten door toedoen van de drugsmaffia. Daarnaast zijn er de ontelbare verslaafden in de hele wereld aan cocaïne, opioïden, cannabis en synthetische drugs wiens leven door gebruik verwoest wordt of verloren gaat.

De maatschappelijke schade van de drugsmaffia: schatplicht, corruptie, slavernij

Los van het geweld, is de maatschappelijke schade van de drugsmaffia veel groter dan algemeen wordt aangenomen, en die schade neemt spectaculair toe. Een business die vele miljarden aan criminele omzet draait, vergiftigt op den duur de hele samenleving. Ik denk aan de jongeren die in onze steden vaak in moeilijke sociaaleconomische omstandigheden opgroeien, en die al op jonge leeftijd worden verleid door de lokroep van het snelle geld. En die hun leven op die manier definitief verknoeien. Ik denk aan de eerlijke handelaars die in sommige wijken geen kans meer krijgen wegens de oneerlijke concurrentie van nepwinkels die de onderwereld uitbaat als prestigewinkel en/of dekmantelbedrijf. Ik denk aan de instroom van crimineel geld in gezinnen, verenigingen en gemeenschappen die zich schatplichtig maken aan de criminele clans. Ik denk aan de ontwrichting van traditionele sectoren door de influx van crimineel investeringsgeld. Ik denk aan de corruptie in alle geledingen van de reguliere samenleving die endemisch wordt, gezien de grote geldhoeveelheden én gezien de dreiging met geweld, plomo o plata. Ik denk aan de overduidelijk link tussen de drugsmaffia en de financiering van, en de rekrutering voor, islamistisch terrorisme. En ik denk aan de diversificatie van de georganiseerde misdaad vanuit drugs naar vreselijke fenomenen als mensenhandel (hedendaagse slavernij), illegale prostitutie (ook van minderjarigen), wapenhandel.

Wegkijken is immoreel en naïef

Velen lijken ervoor te kiezen om deze problemen niet te willen zien. Vaak zijn dat politieke krachten die de legalisering van drugs lijken af te wachten als een onontkoombare uitkomst van een verloren oorlog tegen de drugsmaffia. Deze houding is naïef, dat bewijzen tal van buitenlandse voorbeelden. “En deze houding is immoreel gezien de afschuwelijke gevolgen van het stijgende drugsgebruik. Overigens, hoe sommige partijen zogezegd storm lopen voor een gezond leefmilieu en tegelijk drugsgebruik willen toelaten, het is mij een raadsel hoe je dat opgeteld krijgt”, zegt Bart De Wever.

De kanker van de georganiseerde misdaad laten woekeren is een dramatische vergissing

De N-VA maakt een andere keuze. Wij zijn niet naïef over de groeiende inbedding van het drugsgebruik in de hele samenleving. Welke ouder van opgroeiende tieners kan daar vandaag nog naïef over zijn? Maar we wensen ons niet neer te leggen bij drugsgebruik. Ook de gebruiker mag dus aangesproken worden op zijn/haar verantwoordelijkheid. De link tussen wat geldt als banaal drugsgebruik en de kogels die uiteindelijk op straat worden afgevuurd, mag niet worden weggemoffeld. Nog minder wensen wij ons neer te leggen bij de kanker van de georganiseerde misdaad. Het is mogelijk dat we deze nooit uitgeroeid kunnen krijgen. Maar wie daarom de ziekte maar laat woekeren, begaat een dramatische vergissing.

Samenvatting van de 10 punten die nodig zijn om de strijd tegen de georganiseerde misdaad op te voeren:

  1. De oprichting van een Kruispuntbank Veiligheid en een federaal politioneel drugsagentschap naar Amerikaans model (Drug Enforcement Administration of DEA) dat:
    • de georganiseerde misdaad gecoördineerd bestrijdt in samenwerking met federale en lokale politie, parket, gemeente, Dienst Vreemdelingenzaken, sociale en fiscale inspectie- en opsporingsdiensten binnen de structuur van een Joint Intelligence Center en een Joint Decision Center;
    • zich inschakelt in een Europees drugsagentschap;
    • verankerd is in de bronlanden in samenwerking met het UNODC.
  2. De geografische uitbreiding van het Stroomplan onder de regie van het federaal parket dat werkt onder de mantel van de Nationale Veiligheidsraad die permanent een dashboard opvolgt en jaarlijks hierover toelichting geeft aan de Kamer.
     
  3. De oprichting van een fiscale opsporingsdienst naar Nederlands model (Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst of FIOD van de Nederlandse belastingdienst) die samen met het drugsagentschap focust op het lamleggen van de criminele geldstromen die onze economie en samenleving ondermijnen.
     
  4. Verhoogde druk door de EU op niet-EU-landen waar ofwel crimineel geld naartoe vloeit ofwel criminelen zelf schuilen.
     
  5. Het uitbreiden van het kader voor bestuurlijke handhaving. Burgemeesters moeten een integriteitsonderzoek kunnen voeren naar de uitbaters van handelszaken en indien nodig het pand sluiten of de vergunning intrekken. Daarnaast krijgen ze ook de mogelijkheid om bestuurlijke maatregelen effectief te kunnen handhaven door middel van een bestuurlijke dwangsom en een bestuurlijke verzegeling.
     
  6. Werk maken van een gedegen anticorruptiebeleid voor zowel overheidsdiensten als bedrijven, gepaard met een beroepsverbod voor verdachten (zoals het havenverbod). 
     
  7. Grondigere veiligheidscontroles op handelslijnen, in samenwerking met rederijen of andere transportbedrijven, van bronland tot bestemming, waaronder de gerichte monitoring van goederen en personeel.
     
  8. Verbod op geanonimiseerde telefoons en geheime compartimenten in voertuigen.
     
  9. Strengere straffen voor de georganiseerde misdaad naar analogie met terreur.
     
  10. Het uitbreiden van de capaciteit bij het parket, de zittende magistratuur en een versterking van de coördinatie door het federaal parket.

Bron:   N-Va