Geruisloos verdwijnt deze katholieke feestdag uit ons geheugen: 28 december, de dag van de onnozele kinderen. Op deze dag herdenken katholieken de kindermoord door de Joodse koning Herodes in Bethlehem. Opgejaagd door angst om zijn troon te verliezen, en bezeten door jaloezie geeft hij het bevel om alle kinderen jonger dan twee jaar in Bethlehem te vermoorden. Zo gaat het eeuwenoude verhaal achter deze feestdag.
Een kindermoord op onschuldige kinderen, enkel en alleen om de eigen plek veilig te stellen? Eeuwenoud, doch veel verbeelding heeft dit verhaal vandaag niet nodig. Hoever gaan leiders vandaag niet om het eigen land en volk veilig te stellen? In de Palestijnse gebieden zijn kinderen vandaag opnieuw rechtstreeks oorlogsdoelwitten.
Haast ontelbaar zijn de plekken waar er volkeren worden uitgeroeid, gebieden met de grond gelijk gemaakt, omdat ze een bedreiging vormen voor de gewoonten en gebruiken van de zittende macht. Het aantal journalisten dat jaarlijks wordt vermoord, stijgt verontrustend, omdat hun verhaal een gevaar vormt voor zij die vasthangen aan macht, eer en roem.
Neem nu de Russische oppositieleider en klokkenluider Navalny, die voor enkele weken van de aardbol in stilte leek verdwenen te zijn (om wat later te horen dat hij is over geplaatst naar een nog strenger beveiligde gevangenis). Welke mensen krijgen geen plek in deze wereld omdat ze iets in beweging zetten, hun stem gebruiken om de heersende gang van zaken aan te klagen? Hoeveel vredestichters leven niet elke dag met de dood voor ogen omdat ze hoop brengen waar wanhoop heerst, licht brengen waar het duister is, hun leven op het spel zetten omdat ze dromen van een andere wereld?
Wat is er nu onschuldiger dan een kind? Het oud-Nederlandse woord ‘onnozel’ komt van het Latijnse innocens dat onschadelijk, puur en zuiver betekent. De geboorte van elk kind verwijst naar het vermogen om met nieuwe ogen naar de wereld te kijken, alles in een ander daglicht te stellen, bestaande tegenstellingen op te heffen, los te maken wat vast zit, een aantal vanzelfsprekendheden als minder evident te beschouwen.
Regimes en systemen die bewust kinderen vermoorden, zijn steeds uit op de ondergang en de totale vernietiging van de wereld en mensheid. De dag van de onnozele kinderen herinnert ons eraan om die kinderlijke zuivere en pure blik blijvend te koesteren.
Waar de droom op een betere wereld ontbreekt, en niemand zijn plek verlaat om zijn stem te volgen, wordt het kind in ons in de kiem gesmoord. De 3 wijzen gaven goud, mirre en wierook aan het kind als bescherming voor zijn kwetsbaarheid. Wat kunnen wij vandaag schenken aan journalisten, klokkenluiders en allen die woorden geven aan onrecht?
Ilse Geerinck, docent lerarenopleiding Hogeschool UCLL
Bron: Dewereldmorgen.be