“Tax the rich!” Deze slogan siert t-shirts, petjes en protestborden over de hele wereld. En met goede reden. Terwijl de elite ons telkens weer probeert wijs te maken dat wij ‘boven onze stand leven’, stapelt zij ongekende rijkdom op. De concentratie van haar decadente rijkdom is verbijsterend en blijft toenemen. Dit is kapitalisme, waar de rijken telkens opnieuw zichzelf bedienen. De recente cijfers zijn adembenemend. Van alle nieuwe rijkdom die sinds 2020 is gecreëerd, ging twee derde naar de rijkste 1% van de wereldbevolking. Tegelijkertijd lijdt onze samenleving onder tekorten, wachtlijsten, armoede, schulden en krimpende budgetten.
Een echte rijkentaks nu, zonder achterpoortjes en met een stok achter de deur!
De rijkentaks is geen kwestie van afgunst, zoals liberalen graag verkondigen, maar van gerechtigheid. De rijke elite vergaart haar geld op het hard labeur van de werkende klasse. Ze verbergt haar geld in belastingparadijzen en laat de lasten rusten op de schouders van de werkende klasse. Het is genoeg geweest! Maar hoe kunnen we dit veranderen? Stemmen voor een partij, de PVDA die consequent een miljonairstaks verdedigt, is één stap. Maar uiteindelijk hebben we nood aan een strijd van onderuit om zo’n taks af te dwingen.
De miljonairstaks die de PVDA voorstelt zou de overheid 8 miljard euro opbrengen. Het belast de rijkste 1% van de bevolking, met 2% op hun vermogen boven de 5 miljoen en 3% op het vermogen boven de 10 miljoen. Dit bescheiden voorstel zou een stap in de goede richting zijn. Maar om echt budget te creëren voor de massale publieke investeringen die ons onderwijs, gezondheidszorg, openbaar vervoer, betaalbaar wonen, …. nodig heeft, is meer nodig, een grotere vermogensbelasting en meer radicale maatregelen die komaf maken met de kapitalistische samenleving.
—> Wij eisen een belasting van 5% op het volledige vermogen van de rijkste 1% van de gezinnen. Deze hebben een gemiddeld vermogen van 11 miljoen 830 duizend euro. Zo’n belasting zou ons jaarlijks 30 miljard euro opbrengen.
Kapitalisten zijn er meester in om achterpoortjes te vinden en belastingen te ontduiken. Daarom hebben we een strakke controle en een stok of twee achter de deur nodig.
Stok 1 – Verhoog de exit-taks
Er bestaat in België al een exit-taks voor kapitaal dat het land ontvlucht. Die bedraagt 16.5% op de fictieve opbrengst van dat kapitaal in het buitenland. Deze exit-taks zou op het vermogen zelf moeten worden gehoffen. En moet zo hoog zijn dat het een sterk afradend effect heeft. Bijvoorbeeld, een belasting van 40% op het kapitaal dat het land verlaat, zoals Bernie Sanders in de VS voorstelde.
Stok 2 – Onteigening
Probeert een kapitalist toch ongemerkt z’n kapitaal te versluizen en dus deze exit-taks te ontlopen? Dan hebben we als gemeenschap argumenten te over om zo’n asociaal gedrag niet te tolereren, dat vermogen aan te slaan en ten dienste te stellen van de gemeenschap. Elke financiële instelling die zo’n gedrag faciliteert moet ook in publieke handen worden genomen.
Compleet scheefgetrokken belastingsysteem
Er worden in ons land veel belastingen betaald. Maar niet door iedereen! Voor de grote vermogens is België een belastingparadijs.
Voor elke 100 euro aan belastingen aan de overheid, komen er 42 euro van consumptietaksen (BTW en accijnzen) en 38 euro uit belasting op onze lonen en uitkeringen. Dus 80% van alle belastingen komt hoofdzakelijk van de werkende klasse. Uit bedrijfswinsten komt 13% en daarnaast komt 6,8% van belasting op voertuigen, woningen en gronden, ook in meerderheid betaald door de werkende klasse. Slechts 0.25% komt uit belastingen op grote vermogens. Nochtans leveren die grote vermogens heel veel inkomsten op voor hun bezitters.
Op bedrijfswinsten dalen de belastingen al lang!
Pas in 1956 werd een vennootschapsbelasting ingevoerd, afgedwongen door intense strijd van onderuit. Met een tarief van 45% werden vanaf toen de bedrijfswinsten belast. De inkomsten hieruit waren essentieel in de opbouw van onze sociale zekerheid, zorg, onderwijs en openbare diensten. In de jaren ‘70 bedroeg deze bron van inkomsten voor de overheid nog tot 30% van haar totale inkomsten uit belastingen. Vandaag is dit gedaald tot 13%. Het officiële tarief daalde stelselmatig tot slechts 25% vandaag. Door een enorme koterij aan aftrekposten is de gemiddelde reële belastingvoet een pak minder dan 20% en voor sommige bedrijven quasi nul. Alle partijen, behalve de PVDA, willen het officiële tarief van vennootschapsbelasting nog verder naar beneden halen. Het resultaat kunnen we nu al voorspellen: een verdere concentratie van rijkdom en vermogens in handen van een kleine groep. Het zijn de enorme bedrijfswinsten, die alsmaar minder worden belast, die aan de oorsprong liggen van de decadente opstapeling van rijkdom.
De stroom geld naar de rijkste 1% moet worden ingedamd. Als eerste stap moet de vennootschapsbelasting terug naar haar hoogste punt, zoals in de jaren 70, naar 50%. Daarmee verhogen we de inkomsten van de overheid met minstens 20 miljard euro.
Waarvoor dienen inkomsten uit belastingen?
België heeft nu al de laagste pensioenen van West-Europa, tot 49% lager dan in onze buurlanden en nog beweren ze dat we deze niet meer kunnen veroorloven. We werken ons te pletter. Nergens in Europa zijn zoveel mensen langdurig arbeidsongeschikt: 7,2% van de beroepsbevolking. We dragen extreem veel af aan de overheid. Daartegenover staan nog steeds enkele pilaren van onze welvaartsstaat overeind, maar ze wankelen. We hebben een degelijke maar kreunende gezondheidszorg, een automatische indexering van onze lonen en pensioenen die onder druk staat, een potentieel sterk en emancipatorisch onderwijs maar dat dringend veel investeringen nodig heeft, het meest fijnmazige openbaar vervoer netwerk in de wereld maar het is in tragisch verval. Deze pilaren van onze welvaartsstaat staan onder druk vanwege de hebzucht van de superrijken.
Geen geschenken aan de kapitalisten. We want our money back!
België is in Europa de kampioen in het uitdelen van bedrijfssubsidies, 18 miljard euro per jaar. Bijna hetzelfde bedrag wordt jaarlijks via de vennootschapsbelasting betaald. Voor elke euro belasting die betaald wordt op de bedrijfswinsten vloeit er een euro via de goocheltruc van de bedrijfssubsidies terug naar de kapitalistische klasse. Deze vestzak-broekzakoperatie moet stoppen.
Wij pleiten voor:
een echte rijkentaks nu, 5% op het volledige vermogen van de rijkste 1%
de onteigening van de kapitalisten die gaan lopen met het geld
de vennootschapsbelasting terug op 50%
een afschaffing van BTW op levensnoodzakelijke producten en 21% op echte luxeproducten
een strakke controle op de kapitalisten door de vakbonden in de bedrijven met inzage in de volledige boekhouding
inbeslagname wanneer kapitalisten bij aankondiging van deze maatregelen dreigen hun productie te verhuizen en verderzetting van de productie onder beheer en controle van de werknemers
voor een massaal programma van publieke investeringen in zorg, onderwijs, sociale zekerheid, betaalbaar wonen en infrastructuur
VB laat zijn ware gelaat zien, onze rijken eerst
In een kopstukkendebat was voorzitter Van Grieken heel duidelijk. ‘Mijn partij verzet zich tegen een vermogensbelasting’. Bart De Wever noemde het een ‘nachtmerrie’. Rechts en extreem-rechts laten hier opnieuw hun ware gelaat zien. Het VB werpt zich op als anti-establishment, speelt in op het ongenoegen om stemmen te ronselen. Haar racisme heeft als uiteindelijk doel om de elite uit de wind te zetten. Eigen multimiljonairs eerst is de echte slogan van het Vals Belang.
De ‘tegen’argumenten ontkracht
Of het nu de bazen van VOKA en het VBO, hun ‘economen’ als Stijn Baert, kranten of partijen zijn. Altijd horen we hetzelfde liedje. Jamaar, jamaar, dat gaat niet, het is niet realistisch, het zal ons meer kosten dan het zal opbrengen.
Lukt dit wel?
‘Een miljonairstaks is compleet onwerkbaar’, zegt Melissa Depraetere van Vooruit. En ze somt alle klassieke vooroordelen op. We kennen het vermogen niet, beweert ze. Dat klopt niet. Alle info met betrekking tot het vermogen van de gezinnen is potentieel beschikbaar. Het is maar een kwestie van het bij elkaar te voegen.
De middenklasse zal weer moeten betalen.
Typisch een argument dat je bij ‘Open VLD’ zal horen. Zij beweren dat via een miljonairstaks het zuur verdiende spaargeld zal worden belast. De 1% rijksten, of 50.000 gezinnen, hebben een gemiddeld vermogen van een kleine 12 miljoen euro. Dat is geen spaargeld. Om 12 miljoen euro bij elkaar te ‘sparen’ moet je 1.000 jaar lang 1.000 euro per maand sparen. In een mensenleven moet je op 25 jaar 40.000 euro per maand opzij leggen. Geen enkele werkmens kan dit. Iemand met een vermogen van 12 miljoen heeft geprofiteerd van het werk van een ander, heeft zich de vrucht van iemand anders arbeid toegeëigend.
Het kapitaal zal vluchten.
Als je aan ons geld durft te raken dan gaan we lopen met ons geld. Tegen kapitaalvlucht kan worden opgetreden. We hebben een stok achter de deur nodig, een exit-taks en de inbeslagname. Ook de middelen van financiële instellingen die deze vlucht faciliteren, moeten in beslag genomen worden.
Er is daar geen meerderheid voor.
Er is heel duidelijk een meerderheid in de publieke opinie. Acht op tien Belgen is gewonnen voor een vermogensbelasting. Dit aantal zou nog kunnen stijgen wanneer deze expliciet enkel voor de 1% rijksten geldt. Zoals vaak zal de publieke opinie zich niet uitdrukken in parlementaire zetels. Er is slechts één partij die resoluut voor een miljonairstaks pleit en dat is de PVDA. Wachten tot er een meerderheid in het parlement is, is een slechte strategie. De geschiedenis leert dat enkel een volgehouden en massale strijd van onderuit zo’n eis kan realiseren.
Oproep aan de PVDA → lanceer een echte strijd voor de miljonairstaks. We want our money back!
De strijd voor een echte miljonairstaks moet meer zijn dan een interessant verkiezingsthema. De PS pleit ondertussen ook voor een vermogensbelasting, maar dan op het Europese niveau. Daar kan je niet tegen zijn, maar het mag geen argument zijn om niet in België van start te gaan. Ook Groen en Vooruit sprongen op de kar en pleiten nu plots ook voor een miljonairstaks. Weliswaar in een heel sterk verwaterde vorm. Deze zou slechts één miljard euro opbrengen, peanuts dus. Wij pleiten om in het kieshokje voor het sterkste voorstel te opteren en roepen daarom ook op om voor de PVDA te stemmen.
Verandering afdwingen via strijd!
Om een echte rijkentaks te realiseren hebben we nood aan een mobiliserende strijdcampagne, waar iedereen die voor deze eis wil strijden wordt samengebracht. Waarom maakt de PVDA niet van deze verkiezingscampagne gebruik om zo’n brede campagne op poten te zetten? Een echte rijkentaks afdwingen, geen flauw afkooksel, zal jaren van volgehouden strijd vergen. Wij roepen de PVDA en de vakbonden op om alle organisaties, groot en klein, uit te nodigen om de handen in elkaar te slaan. Zo’n campagne ‘We want our money back’ zou een brede infocampagne op poten kunnen zetten, hoorzittingen en meetings kunnen organiseren, kunnen spreken op personeelsvergaderingen in werkplaatsen, acties op poten zetten op publieke plaatsen en ten slotte grote manifestaties kunnen organiseren om de maatschappelijke steun op de been te brengen en zichtbaar te maken.
Zo brengen we deze eis in het centrum van het politieke debat. Zo’n strijdcampagne zou kunnen werken op basis van actieve lokale comités met een stuurgroep op een nationale conferentie verkozen. Om dat te realiseren moet de PVDA het geweer van schouder veranderen en strijd centraal plaatsen, niet verkiezingen. Ze zou bereid moeten zijn met anderen samen te werken zonder deze samenwerking te willen controleren. Logischerwijs zou ze electoraal voordeel halen wanneer zo’n strijd tot een echte overwinning leidt.
Bron: LSP, lees hier het volledige artikel